محیط های یادگیری مجازی، امکانی برای کمک به بهبود فرهنگ یادگیری

فرهنگ یادگیری مفهوم تازه ای است که در دهه های اخیر وارد ادبیات آموزشی شده است. با توجه به این مفهوم کلیه عناصر برنامه درسی، رفتارهای آموزشی معلم و یادگیرنده که در یک محیط یادگیری با یکدیگر تعامل پیدا می‌کنند، از بستر فرهنگی آن محیط تاثیر می‌پذیرند. با توسعه فاوا و ظهور جوامع اطلاعاتی مهارت هایی مانند یادگیری مستقل و مادام العمر، یادگیری خودانگیخته، خودرهیاب و کسب مهارت های حل مسیله، برنامه ریزی و تصمیم گیری در موقعیت های پیچیده اولویت بیشتری یافته و از اهداف مهم آموزش و پرورش در سطوح مختلف تلقی می‌شوند. از طرفی فرهنگ یادگیری در ایران از حیث انفعال یادگیرنده، ضعف تعامل بین یادگیرندگان، معلم محوری، عدم خودانگیختگی یادگیرندگان و پذیرش بدون تحلیل و نقد اطلاعات با اهداف آموزش و پرورشِ جامعه اطلاعاتی مغایرت دارد. بر این اساس هدف اصلی مقاله حاضر ارایه برنامه عملیاتی برای اصلاح تدریجی فرهنگ یادگیری به سمت مولفه های موردنظر جامعه اطلاعاتی توسط معلم از طریق محیط یادگیری مجازی است. این مقاله در چهار بخش تنظیم شده تا به سوال اصلی طرح شده پاسخ دهد. در بخش اول فرهنگ یادگیری و در بخش دوم ویژگی های محیط یادگیری مجازی مورد بحث قرار می‌گیرد. در بخش سوم اصلاح تدریجی فرهنگ یادگیری از طریق محیط مجازی مطرح می‌شود و در بخش چهارم با توجه به بخش های قبلی، گام های عملیاتی اصلاح تدریجی فرهنگ یادگیری توسط معلم در محیط یادگیری مجازی مورد بحث قرار می‌گیرد.