ترسیم فرآیند نوآوری در مراکز تحقیقاتی علوم انسانی؛ مطالعه موردی مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام

نوآوری به عنوان مولود جوامع صنعتی، برای تفسیر فناوری به‌کار گرفته شد و مطرح کردن آن در فضای علوم انسانی رویدادی جدید است. این پژوهش با بررسی تطبیقی مطالعات انجام شده پیشین و مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام به عنوان یکی از مصادیق نوآور در عرصه تحقیقات علوم انسانی، در جست‌وجوی وام‌گیری از مدیریت فنّاوری برای استفاده از مفهوم نوآوری در عرصه مراکز تحقیقاتی مربوط به علوم انسانی است. بدین‌منظور با استفاده از روش‌شناسی آمیخته متشکل از تحلیل محتوای کیفی و مدل‌سازی تفسیری ساختاری به تطبیق مولفه‌ها و شاخص‌های کلیدی نوآوری پرداخته شده است. بر پایه یافته‌های تحلیل محتوای کیفی، در مجموع 3 بعد، 7 مولفه و 18 شاخص به‌عنوان اجزای مراحل فرآیند نوآوری در مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام شناسایی و سپس بر پایه نتایج روش ism، شاخص‌های مذکور از نظر تقدم نفوذ بر یکدیگر در 8 سطح ارائه گشت. نتایج نشان داد که، مسئله پایه‌ایِ شکل‌گیری نوآوری در عرصه علوم انسانی، ارائه خروجی‌ها به زبان غیر فنی و قابل استفاده برای عامه است در مرتبه اول و توسعه هدفمند ایده‌ها و کاربردی‌کردن آنها به‌مثابه اسباب اصلی پذیرفتنی‌کردنِ نتایج تحقیقات علوم انسانی، در مرتبه دوم. انجام تدابیر کافی و موثر برای تامین مالی تحقیقات این عرصه، تطبیق خروجی‌ها با نیازهای بازار هدف و پایش رقبای موسسات پژوهشی علوم انسانی نیز به‌عنوان عوامل کلیدی موفقیت این موسسات قابل طرح است.

picturing innovation process in humanities research centerscase study: rushd (development) center of imam sadiq university

as a product of industrial communities, innovation was adopted to interpret technology and its application in humanities is a new phenomenon. this paper intends to conduct a comparative study of previous studies and rushd (development) center of imam sadiq university as an example of research innovator on humanities and             seeks to borrow from technology management for using the concept of innovation in centers doing research on humanities. to that end, we have adopted an eclectic method comprising qualitative content analysis and structural interpretive modeling to compare and contrast key components of innovation. based on the findings of qualitative content analysis, in total, 3 aspects, 7 components and 18 indicators were identified as constituents of the stages of innovation process at rushd (development) center of imam sadiq university. then, based on results gained through ism method, the said indicators were categorized in 8 levels in terms of priority in influencing one another. the results showed that the baseline issue of formation of innovation in the field of humanities, is in the first stage a way of presenting outputs in non-technical and usable language for the general public and in the second stage, purposeful development of ideas and their application as a major tool for acceptability of the results of research on humanities. adopting sufficient and effective decisions for financing research in this field, as well as adapting outputs with demands in target markets, and monitoring performance of rivals to humanities research institutes are key factors for success of these institutes.