عوامل موثر بر رونق اقتصاد فرهنگ در ایران

اقتصاد فرهنگ، تخصیص بهینه منابع به تولید و توزیع کالا‌ها و خدمات فرهنگی، از طریق تحلیل‌های اقتصادی، متناسب با اهداف فرهنگی است. رونق اقتصاد فرهنگ درگرو شناخت جایگاه آن است. این پژوهش کیفی، از نوع نظریه برخاسته از داده‌هاست. افراد، با نمونه‌گیری هدفمند با تنوع حداکثری، از بین صاحب‌نظران و افرادی که حوزه‌های گوناگون اقتصاد فرهنگ را علمی یا عملی تجربه کرده بودند، از اصفهان، تهران و قم انتخاب شدند. اطلاعات با مصاحبه عمیق، جمع‌آوری و همزمان با رویه‌های تفضیلی در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی، به‌روش استروس و کوربن، تجزیه و تحلیل شد. مهم‌ترین یافته‌ها عبارت‌اند از:عوامل علّی: تقویت دانش و ارائه نظام جامع فرهنگی، نگاه اقتصادی و فرهنگی به اقتصاد فرهنگ، هزینه پایین راه‌اندازی، مصرفِ ابداعی فرهنگ و قطع وابستگی دولت‌ها از اقتصادِ نفتی. راهبرها: تدوین سیاست‌های کارآمد، گفتمان‌سازی، بهبود فضای کسب‌وکار فرهنگی، اصلاح قوانین حق‌مالکیت و تعهدات اجرایی، مداخله قاعده‌مند دولت و واگذاری به بخش خصوصی، قاعده‌مندشدن حمایت‌های کارشناسی‌شده، ایجاد پایگاه داده‌های دقیق، شریان‌سازی سالم اقتصادی و شکل‌گیری بازار، برندسازی شبکه‌ای، شبکه‌سازی سالم غیردولتیِ تولید و توزیع، راه‌اندازی کسب‌وکار‌های کوچک و ایجاد شهر‌های خلاق. شرایط مداخله‌گر: آشنایی عوامل فرهنگی با روابط اقتصادی و مهارت‌های فرهنگی، تبلیغات و آموزش. شرایط زمینه‌ای: نابسامانی واردات و صادرات، تضییع حقوق مادی و معنوی بخش خصوصی و نقش تعیین‌کننده سرمایه‌داران و واسطه‌ها. و پیامدها: تاثیرات اقتصادی، حفظ، پیشبرد و انتقال فرهنگ، تقویت اقتدار و امنیت و حفظ محیط‌زیست.

factors affecting the prosperity of economy of culture in iran

the economy of culture is proper allocation of resources to production and distribution of cultural goods and services through economic analyses, concomitant with the cultural goals. prosperity of the economy of culture is sublet to the understanding of its status. this qualitative research is based on the data theory. the sample, collected through targeted sampling method with maximum diversity, consisted of the experts and people who had theoretical or practical experience in different fields of economy of culture from isfahan, tehran and qom. the necessary data was collected through in-depth interviews and were analyzed in three stages of open, axial and selective coding paradigm by using strauss and corbin method. the most important findings of the research are: causal factors: improvement of knowledge and presentation of a comprehensive cultural system, economic and cultural approach to the economy of culture, low cast of establishment, innovative consumption of the culture and disconnecting dependence of governments on oil economy. strategies: formulating effective policies, developing a discourse, improvement of the environment for cultural business, reforming the laws related to property rights and executive commitments, lawful intervention of the government and delegation to the private sector, making the expert-attested supports lawful, creation of precise data basis, creation of healthy economic procedures and formation of the market, network branding, creating a healthy non-government network of production and distribution, setting up small businesses and creative cities. intervening conditions: acquaintance of the cultural actors with economic relations and cultural skills, propagation and training. background conditions: unorganized imports and exports, injustice to tangible and intangible rights of the private sector and the effective roles of the financers and brokers. consequences: economic effects, preservation, promotion and transfer of culture, enforcement of authority and security and preservation of the environment.