ارائه چارچوب توسعه دیپلماسی علم و فنّاوری از منظر کارگزاران کشور

برقراری ارتباط علمی در محیط بین‌المللی اگرچه امری لازم و باعث پیشرفت ملت‌هاست، در عین حال حاوی پیامدها و اثرات تدریجی و گاه دفعی سیاسی است. جمهوری اسلامی ایران به‌واسطه مقاصد عالیه و تلاش برای تاسیس یک نظام فکری جهانی همواره بیش از سایر ملل در معرض چنین مخاطراتی است. بنابراین جهت توسعه دیپلماسی علم و فنّاوری (دعف) مدلی برای بیشینه کردن منافع و کمینه کردن مضرات ضروری است. هدف این پژوهش ارائه مدل پارادایمی و نظام‌مند بدین‌منظور است. لذا بر مبنای استراتژی پژوهشی داده‌بنیاد و به شیوه اشباع نظری با 21 نفر مصاحبه شد و با فرآوری داده‌ها، مدل پارادایمی استخراج گردید. مشخص شد که «خدمات متقابل ساحت علم و ساحت سیاست» مقوله محوری چارچوب توسعه دیپلماسی علم و فنّاوری بوده که با سیاست‌گذاری و ترتیبات اجرایی مناسب و آگاهی نسبت به شروط و زمینه‌های‌ مقتضی توان کشور را برای حرکت در راستای صدور انقلاب و دفع تهدید‌های‌ دشمنان افزون می‌سازد.

Provide a framework for the development of science diplomacy for Islamic Republic of Iran, the prespective of experts and officials of Scientific organizations and diplomatic

Postgraduate programs are a significant stage in academic career. However, some studies denote serious shortcomings and problems in the process of thesis writing. Attempts have been made in this paper to narrate and understand the lived experience of girl students in the process of thesis writing by borrowing from interpretative paradigm. In the light of the objectives and questions of the research, interpretative phenomenology was used due to more sensitivity to the context of formation of experiences and relative specificity of stages of analysis. The key informed respondents included eight students of applied social sciences (Economics, Management and Accounting) who had recently defended their theses. Positive and negative preconstructs of thesis writing, understanding of self and scientific and practical capabilities, emotional experience, duality in supervision, frustration, resignation and reliance on other, thesis as a learning opportunity, transition and transformation of primary mental constructs, and finally, attainment of independence were the themes garnered from the study of students’ experiences of thesis writing. Serious attention to the issue of supervision and positive and constructive interaction between the student and supervisor, on the one hand, and, the necessity of correction of traditional methods of guidance, more attention to the role of counterparts and advisors and correction of departmental and institutional policies, on the other, are among the suggestions of this research.