شناسایی نشانگرهای آگاهی‌بخش مرتبط با صفات ریشۀ برنج در مراحل اولیۀ رشد در شرایط تنش خشکی با استفاده از تجزیۀ ارتباط

گسترش شبکۀ ریشه ای عمیق راهکاری مهم برای جلوگیری از تنش خشکی در برنج است. به‌منظور بهنژادی صفات ریشه ای برنج، لازم است در آغاز باید نواحی ژنگانی (ژنومی) کنترل‌کنندۀ صفات مهم ریشه شناسایی شوند. با این هدف، پژوهشی با استفاده از 192 ژنوتیپ برنج در شرایط تنش خشکی و آبکشت (هیدروپونیک) طرح‌ریزی شد. به‌منظور اعمال تنش اسمزی از مانیتول با فشار اسمزی 5 بار در مرحلۀ گیاهچه ای و شرایط آبکشت استفاده شد. افزون بر وزن اندام‌های هوایی، وزن ریشه، زیست‌توده و ضخامت ریشه، صفات طول اندام‌های هوایی و ریشه در طول رشد یعنی در روزهای 7ام، 14ام، 21ام، 28ام و 35ام پس از انتقال به محیط آبکشت، ارزیابی شدند. ارزیابی ژنوتیپی افراد جمعیت با استفاده از ترکیب‌های آغازگری ناشی از آنزیم های محدودگر ecori و msei انجام شد. برای شناسایی نواحی ژنگانی مرتبط با مکان های کنترل‌کنندۀ این صفات از پنج مدل آماری با دو رویۀ glm و  mlmدر نرم‌افزار tassel استفاده شد. نشانگرهای e100-m140-3، e100-m160-7، e110-m140-9، e100-m140-3، e100-m1501-9، e100-m160-7، e100-m1601-1، e110-m140-1 و e110-m140-9 مهم‌ترین نشانگرها شناسایی شدند. با توجه به اینکه این نشانگرها درصد قابل‌توجهی از تغییرپذیری‌های فنوتیپی را تبیین کردند، می توان از این نشانگرها به‌عنوان نامزد در تحقیقات بعدی از جمله تبدیل آن‌ها به نشانگرهای اختصاصی scar و برنامه های انتخاب به کمک نشانگر برای تحمل به خشکی پس از تایید استفاده کرد.