واکنش عملکرد و اجزای عملکرد ذرت به شیوۀ کاربرد کود‌های فسفات و سولفات روی تحت تنش رطوبتی

به منظور بررسی تاثیر شیوۀ کاربرد کود های فسفات و سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت تحت تنش رطوبتی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ پژوهشی دانشگاه بوعلی‌سینا همدان در بهار و تابستان 1393 انجام گرفت. عامل تنش رطوبتی در کرت های اصلی شامل سه سطح آبیاری پس از 60 ،90 و 120 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس a و در کرت های فرعی دو عامل شیوۀ کاربرد کود سولفات روی در سه سطح (بدون کاربرد، محلول پاشی، کاربرد خاکی به صورت پخش) و عامل شیوۀ کاربرد کود فسفاته با دو سطح (کاربرد پخش و کاربرد نواری) به صورت فاکتوریل قرار داده شدند. نتایج به‌دست‌آمده از تجزیۀ واریانس نشان داد، با افزایش شدت تنش از 60 به 90 و 120 میلی متر تبخیر عملکرد دانه به ترتیب به میزان 28 و 54 درصد کاهش یافت. محلول پاشی سولفات روی در شرایط بدون تنش، نسبت به بدون کاربرد و کاربرد خاکی سولفات روی باعث افزایش معنی دار شمار ردیف دانه در بلال، عملکرد زیست‌توده (بیولوژیک)، طول و قطر بلال شد. بنا بر نتایج کاربرد نواری کود فسفات در شرایط تنش شدید رطوبت و بدون کاربرد سولفات روی سبب افزایش معنی دار شمار دانه در ردیف بلال و وزن صددانه شد. بیشترین شاخص برداشت از تیمار بدون تنش رطوبت به همراه محلول پاشی سولفات روی به میزان 56/47 درصد به دست آمد.