بررسی فعالیت برخی آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت و پراکسیداسیون چربی‌‌ها در برگ پرچم ارقام حساس و متحمل گندم (Triticum aestivum L.) به تنش شوری

درک واکنش‌های فیزیولوژیک مرتبط با تنش شوری می‌تواند به شناسایی عوامل موثر در تحمل شوری و شناخت رهیافت های اساسی برای ثبات عملکرد در شرایط تنش و نیز انتخاب ارقام متحمل به شوری گندم کمک نماید. به همین منظور اثرات تنش شوری بر خصوصیات فیزیولوژیک موثر بر عملکرد دانه و صفات مرتبط با تحمل شوری در ارقام گندم در سال 1386در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران مورد ارزیابی قرار گرفت. شش رقم گندم با تحمل شوری متفاوت (روشن، کویر، کارچیا، گاسپارد، شیراز و قدس) در یک آزمایش گلدانی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار تحت سه سطح شوری (صفر، 100 و 200 میلی‌مولار کلرید سدیم) قرار گرفتند. تنش شوری سبب کاهش عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، محتوی کلروفیل و فعالیت آنزیم کاتالاز شد، در حالی که افزایش فعالیت آنتی اکسیدانت های پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، گلوتاتیون ریداکتاز و محتوی مالون دی آلدهاید را به دنبال داشت. واکنش ارقام در شرایط تنش شوری با یکدیگر متفاوت بود و عملکرد دانه ارقام متحمل روشن، کویر و کارچیا در شرایط تنش کاهش کمتری نشان داد. با افزایش سطوح شوری، محتوی مالون‌دی‌آلدهاید و همچنین فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت برگ پرچم به جز کاتالاز افزایش یافت. ارقام روشن، کارچیا و کویر بیشترین فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت و کمترین محتوی مالون‌دی‌آلدهاید و دو رقم قدس و شیراز کمترین فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانت و بیشترین محتوی مالون‌دی‌آلدهاید را نشان دادند. بالا بودن فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانت در ارقام متحمل همراه با پایین بودن میزان تولید مالون‌دی‌آلدهاید در این ارقام، به احتمال زیاد نشان‌دهنده ظرفیت بالاتر این ارقام جهت حذف گونه های فعال اکسیژن تولیدی و ثبات عملکرد بالاتر در مقایسه با ارقام حساس به شوری بود. با توجه به ضریب همبستگی منفی و معنی دار عملکرد دانه با محتوی مالون‌دی‌آلدهاید به نظر می‌رسد این صفت نقش مهمی در کاهش عملکرد داشته باشد.