اثر مصرف جیبرلین و اسید ابسیزیک بر روند سنتز پروتیین‌ها در محور جنین بذر خواب و پس‌رس گندم نان (Triticum aestivum L. RL437)

برای درک بهتر فرآیند شکست خواب در گندم نان (triticum aestivum l.)، روند سنتز پروتیین‌ها در بذرهای خواب و پس‌رس و تاثیر تیمار هورمون‌های جیبرلین و اسیدآبسیزیک در این مراحل بررسی شد. به این منظور از شش تیمار شامل بذر خواب، بذر خوابی که به مدت 10 ساعت با جیبرلین تیمار شدند، بذرهایی که به مدت یک هفته، سه هفته، شش هفته پس‌رس شدند و بذرهایی که پس از شش هفته پس‌رسی به مدت 10 ساعت با اسیدآبسیزیک تیمار شدند، استفاده شد. جنین بذرهای تیمار شده استخراج شد و با استفاده از الکتروفورز دوبعدی الگوی پروتیینی آنها مورد مقایسه قرار گرفت. حدود 600 پروتیین روی ژل‌ها شناسایی شد که از آن میان در تیمارهای جیبرلین، یک هفته، سه هفته، شش هفته پس‌رس و تیمار اسید آبسیزیک بر بذر پس‌رس به ترتیب 12، 40، 18، 15 و 38 لکه افزایش بیان و 13، 40، 32، 10 و 39 لکه کاهش بیان مشاهده گردید. 15 لکه فقط در تیمار اسیدآبسیزیک بر بذر پس‌رس مشاهده شد که در سایر تیمارها وجود نداشت. همچنین 20 لکه فقط در تیمار خواب و 23 لکه فقط در تیمار جیبرلین بیان شده بود. نتایج نشان داد که درصد جوانه‌زنی با افزایش هفته‌های پس‌رسی روند افزایشی داشت. مصرف جیبرلین در بذر خواب مشابه بذرهای شش هفته پس‌رس سبب افزایش جوانه‌زنی شد. همچنین اثر جیبرلین بر روند سنتز پروتیین‌ها مشابه شش هفته پس‌رسی بود. اسیدآبسیزیک سبب کاهش جوانه‌زنی در بذرهایی شد که شش هفته پس‌رسی را گذرانده بودند و نتایج درصد جوانه‌زنی این تیمار مشابه تیمار یک هفته پس‌رس بود. اثر مصرف اسیدآبسیزیک بر افزایش و کاهش بیان پروتیین‌ها مشابه بذرهایی بود که یک هفته پس‌رسی را گذرانده بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که جیبرلین اثر مشابه با پس‌رسی را دارد و اسیدآبسیزیک سبب افزایش خواب در بذر می‌شود.