اثر بقایای گیاهان پوششی بر کنترل علف های هرز، شاخص های فیزیولوژیک، عملکرد و اجزا عملکرد سیب زمینی (.Solanum tuberosum L)

این پژوهش با هدف بررسی اثر بقایای گیاهان پوششی زمستانه بر کنترل علف های هرز، شاخص های فیزیولوژیک، عملکرد و اجزا عملکرد سیب زمینی رقم آگریا، در سال زراعی 88-1387 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. کود سبز چاودار، کلزا، تریتیکاله، جو، کنترل شیمیایی و شاهد (بدون گیاه پوششی و با علف هرز) تیمارهای این آزمایش بودند. غلات زمستانه مورد استفاده، در زمان برگرداندن بقایا به خاک ماده خشک بیشتری را نسبت به کلزا تولید کردند. گیاهان پوششی طی سه مرحله نمونه برداری (15، 45 و 75 روز پس از سبز شدن سیب زمینی)، علف های هرز سیب زمینی را بطور معنی داری در مقایسه با شاهد کنترل کردند. بقایای آمیخته با خاک کلزا و چاودار در طی دوره رشد سیب زمینی بیشترین میزان کنترل علف های هرز را شدند، بطوریکه به ترتیب 61 و 57 درصد میانگین مجموع وزن خشک علف های هرز را در مقایسه با شاهد کنترل کردند. همچنین تیمارهای مذکور، به ترتیب 36 و 35 درصد میانگین تراکم علف های هرز کشت سیب زمینی را نسبت به شاهد کاهش دادند. بقایای آمیخته با خاک کلزا و چاودار، شاخص های فیزیولوژیک سیب زمینی را بهبود دادند. تراکم و وزن خشک علف های هرز در دوره رشد سیب زمینی، شاخص های فیزیولوژیک و میانگین وزن غده با عملکرد غده سیب زمینی همبستگی معنی داری نشان دادند. تیمارهای کلزا و چاودار دارای بیشترین عملکرد غده سیب زمینی بودند، بطوریکه به ترتیب 54 و 50 درصد عملکرد بیشتری را در مقایسه با شاهد تولید کردند. تیمارهای مذکور میانگین وزن غده های سیب زمینی را نیز به ترتیب 74 و 38 درصد در مقایسه با شاهد افزایش دادند.