بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های مختلف توتون گرمخانه ای با استفاده از نشانگرISSR و رتروترانسپوزون

گام اول در برنامه های به نژادی تعیین تنوع ژنتیکی مواد اصلاحی است. استفاده از نشانگرهای مولکولی سبب کاهش مدت زمان اصلاح و هزینه های پروژه های اصلاحی می شود. در این مطالعه تنوع ژنتیکی، 49 ژنوتیپ توتون با استفاده از 12 نشانگر issr، 3 نشانگر رتروترانسپوزون و یک نشانگر ترکیبی issr و رتروترانسپوزون مورد ارزیابی قرار گرفتند. با استفاده از 16 آغازگر 147 نوار چندشکل به دست آمد، که از بین آغازگرهای مورد استفاده، آغازگر tos-2 با 16 نوار و آغازگرهای ubc811 و tos-1 با 14 نوار بیشترین و آغازگرهای ubc825 و tos-3 با 4 نوار کمترین تعداد نوار چندشکل را ایجاد نمودند. میزان اطلاعات چندشکلی نشانگرها بین 27/0 تا 46/0 و شاخص نشانگر از 15/1 تا 87/5 متغیر بود. تجزیه به بردارهای اصلی نشان داد که دو مولفه اول توانستند در مجموع 75/16 درصد از واریانس کل را توجیه کند. تجزیه خوشه ای به روش upgma، 49 ژنوتیپ مورد مطالعه را در پنج گروه قرار داد، که به ترتیب شامل 9، 4، 1، 13 و 22 ژنوتیپ شدند. صحت گروه بندی حاصل از تجزیه خوشه ای توسط تابع تشخیص کانونی به روش خطی فیشر با 6/79 درصد تایید شد.