تاثیر کاربرد تلفیقی حاصلخیزکننده‌های زیستی و آلی بر میزان جذب و کارآیی فیزیولوژیک فسفر در یونجه همدانی

به منظور بررسی تاثیر کاربرد تلفیقی کودهای زیستی و آلی بر میزان جذب و کارایی فیزیولوژیکی فسفر در یونجه همدانی (medicago sativa l.) آزمایشی در شهرستان آران و بیدگل در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار نوع کود زیستی [بدون کود (شاهد)، کود نیتروکسین، کود فسفات بارور-2 و ترکیب نیتروکسین و فسفات بارور-2] و چهار نوع کود آلی [بدون کود (شاهد)، کود گاوی، کود گوسفندی، و کود مرغی] به میزان 10 تن در هکتار بودند. نتایج نشان داد که استفاده از کودهای زیستی تاثیر معنی داری بر صفات ارتفاع بوته، وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ، نسبت برگ به ساقه، عملکرد دانه و بیولوژیک، شاخص برداشت، کارایی فیزیولوژیک و کارایی مصرف فسفر داشت. کاربرد تلفیقی کود زیستی نیتروکسین به همراه فسفات بارور-2 با 4746 کیلوگرم بر هکتار بیشترین مقدار عملکرد بیولوژیک را به خود اختصاص داد که نسبت به تیمار شاهد افزایش 20.8 درصدی را از خود نشان داد. همچنین بیشترین کارایی فیزیولوژیک فسفر مربوط به تیمار تلفیقی عدم تلقیح با کود زیستی و مصرف 10 تن در هکتار کود گاوی با میانگین 35.78 کیلوگرم دانه تولیدشده بر کیلوگرم فسفر مصرف شده و کمترین آن نیز متعلق به تیمار شاهد (عدم مصرف کود زیستی و کود آلی) بود. با توجه به اینکه در زراعت یونجه، مقدار برداشت علوفه خشک، نسبت به سایر ویژگی های زراعی آن از اهمیت بیشتری برخوردار است، لذا تیمار (کاربرد تلفیقی نیتروکسین و فسفات بارور-2 به همراه مصرف 10 تن در هکتار کود گاوی) نسبت به سایر تیمارها از برتری محسوسی برخوردار بود.

effect of integrated application of biological and organic fertilizers on absorption and phosphorus physiological efficiency in medicago sativa

in order to investigate the effect of integrated application of biological and organic fertilizers on absorption and phosphorus physiological efficiency in medicago sativa in aran and bidgol city in 2013, a factorial experiment was conducted in a randomized complete blocks design with three replications. experimental factors include four biofertilizers (control, nitroxin fertilizer, fertilizer phosphate-2, and the combination of nitroxin and fertilizer phosphate-2) and four levels of organic fertilizer (control, cow manure, sheep manure, and chicken manure) at the rate of 10 tons per hectare. the results showed that the use of biological fertilizers had a significant effect on plant height, stem dry weight, leaf dry weight, leaf-to-stem ratio, grain yield, biological yield, and harvest index at a significant level of 1%.  the combined application of nitroxin biofertilizer along with fertilizer phosphate-2 with 4746 kg.ha-1 obtained the highest amount of biological yield, which showed an increase of 20.8% compared to the control treatment. the highest physiological efficiency of phosphorus related to the treatment no inoculation with biological fertilizer+consumption of 10 tons per hectare of cow manure) with an average of 35.78 kg of grains produced per kg of phosphorus used and the lowest amount of physiological efficiency of phosphorus was belonged to the control (no biological fertilizer+no using organic fertilizer). considering that in alfalfa cultivation, harvesting dry matter is more important than other agronomy characteristics. therefore, the treatment (combined application of nitroxin and fertilizer phosphate-2 along with the consumption of 10 tons per hectare of cow manure) was significantly superior to other treatments.