مطالعه جریان انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای در بوم‌نظام‌های گندم و جو: مطالعه موردی استان تهران

هدف از این مطالعه، بررسی میزان انرژی ورودی، مقایسه جریان انرژی و میزان انتشار گازهای گلخانه ای میان بوم نظام های محصولات زراعی گندم و جو شهرستان های استان تهران بود. اطلاعات مورد نیاز به روش پرسشنامه از کشاورزان در شهرستان های استان تهران جمع آوری شد. سپس، شاخص های انرژی، اشکال مختلف انرژی و پتانسیل گرمایش جهانی محاسبه شد. بر اساس نتایج، بیشترین انرژی ورودی در فرآیند تولید گندم و جو به ترتیب با 86159 و 9/76793 مگاژول در هکتار به شهرستان اسلامشهر تعلق داشت. همچنین، بیشترین انرژی مستقیم، تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر در مزارع گندم و جو شهرستان های اسلامشهر و رباط کریم بود. مزارع گندم و جو شهرستان تهران بیشترین انرژی غیر مستقیم را به خود اختصاص دادند. از سوی دیگر، کمترین میزان اشکال مختلف انرژی در بوم نظام های گندم و جو متعلق به مزارع دیم استان تهران واقع در مناطق سردسیری بود. به طور کلی، در بوم نظام های گندم و جو شهرستان های استان تهران سهم انرژی مستقیم بیش از انرژی غیر مستقیم و انرژی تجدیدناپذیر بیش از انرژی تجدیدپذیر بود. میزان انتشار گازهای گلخانه ای در مزارع گندم و جو شهرستان های غربی استان از جمله اسلامشهر به ترتیب معادل 5/10474 و 10081 کیلوگرم دی اکسید کربن در هکتار بود. بنابراین با در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی منطقه و مدیریت مصرف نهاده های تولید می توان به افزایش بهره وری مصرف انرژی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در استان تهران دست یافت.

study of energy flow and emission of greenhouse gases in wheat and barley ecosystems: a case study of tehran province

the aim of this study was to investigate the quantity of energy input, compare the energy flow and the quantity of greenhouse gas emissions between wheat and barley ecosystems, in the cities of tehran province. the needed information was collected by questionnaire method from farmers in tehran province cities. then, energy indices, different forms of energy and global warming potential were calculated. the results showed that the highest input energy in the production process of wheat and barley belonged to islamshahr city with 86159 and 76793.9 mj ha- 1, respectively. in addition, the most direct energy, renewable energy and non-renewable energy belonged to wheat and barley farms in islamshahr and rabat karim cities. wheat and barley farms in tehran had the most indirect energy. on the other hand, the lowest quantity of different forms of energy in the wheat and barley ecosystems belonged to the rainfed farms of tehran province located in cold regions. in general, in wheat and barley ecosystems of tehran province, the share of direct energy was more than indirect energy and the share of non-renewable energy was more than renewable energy. the quantity of greenhouse gas emissions in wheat and barley farms in the western cities of the province, including islamshahr equivalent to 10474.5 and 10081 kg eq. co2 per ha respectively. therefore, by taking into account the climatic conditions of the region and managing the consumption of production inputs, it is possible to increase the efficiency of energy consumption and reduce the emission of greenhouse gases in tehran province.