ارزیابی تاثیر کم آبیاری بر ویژگی‌های ریخت‌شناختی، عملکرد و اجزای عملکرد رقم‌های متفاوت گوجه‌فرنگی

یکی از راهکارها جهت حصول عملکرد مطلوب در شرایط کم‌آبیاری، انتخاب رقم مناسب با توجه به شرایط هر منطقه می‌باشد. براین‌اساس آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده بر پایه بلوک‌های کاملا تصادفی در سه تکرار در دشت مغان در سال‌های 1394 و 1395 بر روی گیاه گوجه‌فرنگی اجرا شد. تیمارها شامل آبیاری نرمال، قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله رشد میوه‌ها به‌عنوان کرت‌های اصلی و ارقام تجاری گوجهفرنگی شامل سوپربیتا، 08 (واریته هیبرید پربازده، میوهایی با اندازه متوسط، بازارپسندی مطلوب و مقاومت بالا به شرایط انبارداری) و متین به‌عنوان کرت‌های فرعی بودند. نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده‌ها نشان دادند که قطع آبیاری در هر مرحله موجب کاهش رشد، عملکرد و اجزای آن به میزان 11 برابر در تمامی ارقام در مقایسه با تیمار آبیاری نرمال شد. بطوریکه بالاترین میزان عملکرد (69.46 تن در هکتار) و اجزای آن (تعداد میوه در هر بوته: 61.66، وزن متوسط میوه: 220 گرم، قطر میوه: 5.6 سانتی‌متر و بیوماس: 73.68 تن در هکتار) در تیمار آبیاری نرمال مربوط به رقم تجاری 08 و پایین‌ترین مقادیر آنها در زمان قطع آبیاری در مراحل گلدهی و رشد میوه‌ها مربوط به رقم متین می‌باشد. بنابراین بر اساس نتایج تحقیق حاضر در شرایط دشت مغان رقم 08 (با توجه به نتایج حاصل از صفات مربوط به عملکرد، اجزای عملکرد و صفات مورفولوژیک در هر دو شرایط آبیاری نرمال و قطع آبیاری) برترین رقم و رقم متین حساس‌ترین رقم به قطع آبیاری است.