تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد جو پاییزه در واکنش به فراهمی نیتروژن و تداخل علف‌های هرز

مدیریت عنصرهای غذایی به‌ویژه نیتروژن، رقابت بین گیاه زراعی وعلف‌های هرزرا تحت تاثیرقرارمی دهد. از این رو، برای بررسی تاثیر نیتروژن و تداخل علف‌های هرز برعملکرد واجزای عملکرد جوی پاییزۀ رقم ماکویی، آزمایشی مزرعه ای به صورت کرت‌های خردشده (اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار درایستگاه تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز انجامشد.تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح نیتروژن (0، 40، 80 و 120 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و ده دورۀ تداخل علف‌های هرز(به صورت دوره های بدون علف هرز و آلوده به علف هرز) بودند که به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، با افزایش نیتروژن مصرفی، شمار سنبله در واحد سطح، عملکرد دانه و عملکرد زیست‌تودۀ (بیوماس) جو افزایش و شمار دانه در سنبله کاهش یافت. افزایش رقابت و تداخل علف‌های هرز به افت معنی دار شمار سنبله در واحد سطح، عملکرد زیست‌توده و عملکرد دانۀ جو منجر شد. بر پایۀیافته هایاین پژوهش،شمار سنبله در واحد سطح حساس ترین جزء عملکرد جو به کمبود نیتروژن و تداخل علف های هرز بود. به‌طورکلی با کاربرد نیتروژن در حدود 80 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و مدیریت هر چه بهتر علف‌های هرز از طریق کاهش طول دورۀ تداخل علف‌های هرز با گیاه جو، در شرایط همسان این آزمایش می توان به عملکرد دانۀ بالا در این گیاه زراعی دست یافت.