تحلیل اثر‌های هدفمند‌سازی یارانه آب کشاورزی بر بخش کشاورزی ایران (مدل تعادل عمومی محاسبه‌پذیر)

طی دهه های گذشته پرداخت یارانه به آب کشاورزی باعث پایین نگه‌داشتن قیمت مصرفی آب در این بخش شده، به‌گونه‌ای که از یک‌سو باعث مصرف بی رویه آب و از سوی دیگر، باعث شده هزینه های هنگفتی را به دولت تحمیل نماید. تعیین ابعاد گوناگون اثر‌های اقتصادی اصلاح یارانه آب کشاورزی، می تواند گامی اساسی در تعیین سناریو های اصلاح قیمت آب باشد. در این مطالعه با استفاده از مدل تعادل عمومی محاسبه پذیر اثر اصلاح یارانه آب کشاورزی بر رشد پایدار روستایی در چارچوب شش سناریو مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهند که کاهش یارانه آب کشاورزی از سویی موجب کاهش معنی دار مصرف خانوار‌های روستایی شده و از سوی دیگر، باعث افزایش شاخص قیمت و هزینه های تولید در بخش کشاورزی می‌گردد و در نتیجه، تولید بخش کشاورزی از 73/0 درصد (109636 میلیارد ریال) در سناریو نخست به 33/5 درصد (104557 میلیارد ریال) در سناریو ششم کاهش یافته است. دولت می تواند با باز توزیع درآمد ناشی از اصلاح یارانه آب کشاورزی به کشاورزان بخشی از افزایش هزینه های تولید را جبران نموده و کاهش در مصرف خانوار های روستایی را تعدیل نماید.