بررسی نقش اعتبارات بنگاه‌های زودبازده در توسعه صنعت دامپروری

حمایت از ایجاد و توسعه بنگاه‌های کوچک و متوسط اقتصادی یکی از اولویت‌های اساسی در برنامه‌های توسعه اقتصادی بیشتر کشورهاست. با این وجود بنگاه‌های کوچک و متوسط اقتصادی در ایران با بحث‌های فراوانی از سوی موافقان و مخالفان آن در مورد میزان اثر‌بخشی آن روبرو بوده است. با توجه به این موضوع، این مطالعه با رویکرد ارزیابی عملکرد بنگاه‌های زود‌بازده و بررسی تاثیر آن بر متغیرهای کلان اقتصادی، میزان دسترسی به اهداف پیش‌بینی شده در این طرح‌ها در زمینه اشتغال پایدار، سرمایه‌گذاری و بهبود سودآوری را مورد بررسی و ارزیابی قرار داده است. جهت بررسی این موضوع، بنگاه‌های دریافت کننده اعتبارات زودبازده در بخش دامپروری شهرستان بابل طی سال 1386 از طریق سرشماری انتخاب(50 طرح) و با گروهی دیگر از بنگاه‌ها که از اعتبارات بنگاه‌های زودبازده استفاده نکرده‌اند(24 طرح)، با استفاده از روش جورسازی مورد مقایسه قرارگرفته‌اند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد اگر چه میزان انحراف مالی و اشتغال در نمونه مورد بررسی بسیار پایین بوده است، ولی تعداد زیادی از بنگاه‌های به بهره‌برداری رسیده در این بخش، طی دو یا سه سال اول فعالیت خود تعطیل شده‌اند. همچنین بررسی نتایج در میان بنگاه‌های در حال فعالیت نشان داد اگر چه این اعتبارات تاثیر مثبت بر اشتغال داشته و سبب ایجاد سرمایه‌گذاری جدید در این بخش شده است، اما این اثرات در بلندمدت پایدار نبوده و اشتغال و سرمایه‌گذاری در میان این بنگاه‌ها در طی این دوره به شدت کاهش یافته است. با توجه به نتایج این مطالعه، تعیین دوره تنفس مناسب و تامین سرمایه در گردش دامداران، طی سال‌های آتی از طریق تاسیس بانک‌های تخصصی در زمینه اعتبارات خرد و همچنین ایجاد ثبات در بازار نهاده و محصول پیشنهاد شده است