مقایسه‌ تاثیر نقدینگی و اعتبارات بر ارزش افزوده بخش کشاورزی ایران

تامین امنیت غذایی، خلق فرصت های شغلی و بازاری برای محصولات تولیدی و عوامل تولید سایر بخش های اقتصادی، ایجاد درآمد ارزی و ملاحظات زیست محیطی، از جمله دلایل اهمیت بخش کشاورزی بشمار می‌روند. بالا بودن درجه ریسک های اقتصادی و غیر اقتصادی و بازدهی نسبتاً بیش‌تر برخی فعالیت های اقتصادی، سرمایه گذاری و تامین مالی در این بخش را با چالش‌هایی روبه‌رو کرده و بر اهمیت آن ها می افزاید. هدف از انجام پژوهش، مقایسه تاثیر نقدینگی و اعتبارات بر ارزش افزوده بخش کشاورزی ایران (13901357) است. برای این منظور، از روش گشتاورهای تعمیم یافته (gmm) استفاده شد. آمار و داده‌های مورد نیاز از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران استخراج شدند. نتایج نشان دادند که نقدینگی و اعتبارات، هر دو، تاثیری مثبت و معنی دار بر ارزش افزوده بخش کشاورزی ایران دارند، اما کشش پذیری ارزش افزوده نسبت به اعتبارات، به مراتب بیش‌تر از نقدینگی است. بنابراین، می توان گفت استفاده از سیاست پولی می تواند ارزش افزوده بخش کشاورزی را افزایش دهد و در این میان، اعتبارات به گونه نسبی، ابزار سیاستی مناسب تری به نظر می رسد. هم‌چنین، ارزش افزوده با یک دوره وقفه، سرمایه گذاری های دولتی و بخش خصوصی و جمعیت شاغلین بخش کشاورزی، تاثیر مثبت و موجودی سرمایه در این بخش، تاثیری منفی و معنی دار بر ارزش افزوده دارد.