اثربخشی آموزش خودشفقتی شناختی در ولع مصرف، شدت وابستگی و انعطاف‌پذیری شناختی افراد وابسته به مواد

مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش خودشفقتی شناختی در ولع مصرف، شدت وابستگی و انعطاف پذیری شناختی مردان وابسته به مواد بود. روش: روش پژوهش حاضر ‌نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری پژوهش را کلیه مردان وابسته به مواد ساکن کمپ‌های شبانه روزی و مراکز  ترک اعتیاد شهر اردبیل در نیمه اول سال 1395 تشکیل ‌دادند که از میان آنها، تعداد 30 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. به گروه آزمایش خودشفقتی شناختی‏ به مدت 8 جلسه آموزش داده شد ولی گروه کنترل در فهرست انتظار بود و هیچ آموزشی دریافت نکرد. برای جمع آوری داده‌ها از مقیاس کوتاه ولع مصرف، شاخص شدت وابستگی و پرسش نامه انعطاف‌پذیری شناختی استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بعد از کنترل اثرات پیش‌آزمون، تفاوت معناداری بین میانگین پس‌آزمون دو گروه در ولع مصرف، شدت وابستگی و انعطاف‌پذیری شناختی وجود داشت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش خودشفقتی شناختی با تقویت نگرش مثبت نسبت به خود منجر به بهبود پیامدهای درمان وابستگی به مواد می شود.