مقایسه اثربخشی مواجهه‌درمانی طولانی مدت و تلفیق آن با رفتار درمانی دیالکتیکی بر بهبود رشد پس از آسیب جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: مواجهه‌درمانی طولانی‌مدت (pe) خط اول درمان برای اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان و نیروهای نظامی است؛ با این حال، pe ممکن است با ترجیحات بسیاری از بیماران مبتلا به ptsd مطابقت نداشته باشد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مواجهه‌درمانی طولانی مدت و پروتکل درمان تلفیقی dbt-pe بر بهبود رشد پس از آسیب جانبازان مبتلا به ptsd انجام گرفت. روش: روش پژوهش، آزمایشی به صورت پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل به همراه دوره‌ی پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه جانبازان مبتلا به ptsd مراجعه کننده به بیمارستان روانپرشکی ایثار اردبیل در سال 1401 تشکیل داد. نمونه پژوهش شامل 60 جانباز مبتلا به ptsd بود که به صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامه رشد و تحول پس از رخداد آسیب‌زا استفاده شد. گروه آزمایشی اول مواجهه‌درمانی طولانی مدت (10 جلسه‌ی 90 دقیقه‌ای) و گروه آزمایشی دوم درمان تلفیقی برای اختلال استرس پس از سانحه (16 جلسه) دریافت کرد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌های نتایج نشان داد مواجهه‌درمانی و تلفیق آن با رفتاردرمانی دیالکتیکی بر بهبود رشد پس از آسیب جانبازان مبتلا به ptsd تاثیرگذار بودند (0/01>p)؛ با این حال، تاثیر درمان تلفیقی بیشتر از مداخله دیگر بود (0/05>p). نتیجه‌گیری: بنابراین، با استفاده از این نتایج می‌توان استفاده از روش‌های مواجهه‌درمانی و تلفیق آن‌ با رفتار درمانی دیالکتیکی را به‌عنوان روش‌های موثر در بهبود علائم روان‌شناختی مرتبط با اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان در کنار درمان‌های پزشکی پیشنهاد نمود.

comparison of the effectiveness of prolonged exposure therapy and its combination with dialectical behavior therapy on the improvement of post-traumatic growth of veterans with post-traumatic stress disorder

introduction: prolonged exposure therapy is the first line of treatment for ptsd in veterans and military personnel; however, pe may not meet the preferences of many patients with ptsd. therefore, the present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of prolonged exposure therapy and dbt-pe combined treatment protocol on improving the post-traumatic growth of veterans with ptsd. method: the research method was a pre-test-post-test experiment with a control group along with a follow-up period. the statistical population of the study consisted of all veterans with ptsd who referred to isar psychiatric hospital in ardabil in 2022. the research sample included 60 veterans with ptsd who were selected as a purposeful sampling. in order to collect data, the post-traumatic growth questionnaire was used. the first experimental group received prolonged exposure therapy (10 sessions), and the second experimental group received integrated therapy for post-traumatic stress disorder (16 sessions of 90 to 120 minutes). the data were analyzed using mixed analysis of variance and bonferroni's post hoc test. results: the findings of the results showed that exposure therapy and its combination with dialectical behavior therapy were effective in improving post-traumatic growth of veterans with ptsd (p<0.01); however, the effect of combined treatment was greater than other intervention (p<0.05). conclusion: therefore, using these results, it is possible to suggest the use of exposure therapy methods and its combination with dialectical behavior therapy as effective methods in improving psychological symptoms related to post-traumatic stress disorder in veterans, along with medical treatments.