مقایسه اثر بخشی رفتار درمانی شناختی و رویکرد گاتمن بر شفقت ورزی و روشن سازی افکار در زنان متاهل افسرده

مقدمه:افسردگی حالتی خلقی شامل بی‌حوصلگی و گریز از فعالیت یا بی‌علاقگی و بی میلی است و می‌تواند بر افکار، رفتار و احساسات در زنان متاهل تاثیر بگذارد. این پژوهش با هدف مقایسه رفتار درمانی شناختی با رویکرد درمان گاتمن بر شفقت ورزی و روشن سازی افکار در زنان متاهل افسرده انجام شد. روش: طرح مطالعه کاربندی تصادفی کنترل شده بود. جامعه آماری شامل زنان متاهل افسرده مراجعه کننده به مرکز مشاوره پیوند استان البرز در سال 1398 بود. با روش نمونه گیری در دسترس نمونه آماری شامل 45 نفر از زنان متاهل افسرده که افسردگی آنان تایید گردیده بود انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند(15 بیمار در هر گروه). افراد در هر دو گروه طی 24 جلسه تحت دو درمان متفاوت قرار گرفتند، ولی گروه کنترل هیچ درمانی دریافت ننمود و در لیست انتظار ماند. آزمودنی ها به ابزارهای پژوهش شامل مقیاس شفقت ورزی نف و مقیاس روشن سازی افکار هالون و کندال در مراحل پیش و پس از درمان پاسخ دادند. یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد رفتار درمانی شناختی و رویکرد گاتمن نسبت به گروه کنترل، میانگین روشن سازی افکار، شفقت ورزی و ابعاد شفقت ورزی به طور معناداری تاثیر داشته است. همچنین درمان مبتنی بر رویکرد گاتمن نسبت به رفتار درمانی شناختی به طور معناداری در مولفه های روشن سازی افکار، شفقت ورزی و ابعاد شفقت ورزی تاثیر بیشتری داشته است. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، رویکرد گاتمن نسبت به رویکرد رفتار درمانی شناختی بیشترین تاثیر را بر روشن سازی افکار و شفقت ورزی داشت و همچنین باعث کاهش افسردگی در زنان متاهل شد.

comparison of the effectiveness of cognitive behavioral therapy and guttman's approach on compassion and enlightenment in depressed married women

introduction: depression is a mood disorder involving boredom and inactivity or apathy and reluctance and can affect thoughts, behavior, feelings, happiness, and health in married women. the aim of this study was to compare cognitive behavioral therapy approach with guttman’s marital enrichment treatment approach on compassion and enlightenment in depressed married women.method: method: this study was based on a quasiexperimental study with pretestposttest design. first, the subjects were sampled using entry and exit criteria. the statistical population included all depressed married women who referred to alborz education payvand counseling centers in 1398. the statistical sample consisted of 45 depressed married women whose depression was diagnosed by performing a beck depression inventory at the payvand clinic and were randomly divided into two experimental groups and one control group (15 patients in each group). subjects in the cognitive behavioral therapy group were treated for 24 sessions and in the guttman’s enrichment therapy group for 24 sessions and the control group did not receive any treatment. subjects responded to the research tools including the neff selfcompassion scale (2003) and the halon and kendall (1980) clarification of thought scale.results: data analysis using analysis of covariance showed that guttman’s marital enrichment treatment approach and cognitive behavioral therapy approach were effective in clarifying thoughts and dimensions of compassion. conclusion: based on the findings, guttman’s marital enrichment approach had the greatest effect on enlightenment and compassion compared to cognitive behavioral therapy and also reduced depression in married women.