اعتباریابی و پایایی سنجی نسخه فارسی پرسشنامه نشخوار فکری مشترک

مقدمه: نشخوار فکری مشترک به گفتگوی مکرر در خصوص مشکلات شخصی در روابط دونفره اشاره دارد. هدف از این پژوهش اعتباریابی و پایایی سنجی نسخه فارسی پرسشنامه نشخوار فکری مشترک بود. روش: در یک طرح همبستگی، 167 نفر از افراد مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر مشهد با روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. گردآوری داده‌‎ها با پرسشنامه نشخوار فکری مشترک، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (dass21) و مقیاس پاسخ نشخواری (rrs) صورت گرفت. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل عاملی اکتشافی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که پرسشنامه نشخوار فکری مشترک دارای سه عامل بازسازی، تشویق به گفتگو در مورد مشکل و ژرف‌اندیشی است که 66.01 درصد واریانس را تبیین می‌کنند. نشخوار فکری مشترک با استرس، اضطراب، افسردگی و پاسخ نشخواری رابطه مثبت و معناداری داشت (0/01>p). سن با نشخوار فکری مشترک رابطه معناداری نداشت، اما بر حسب جنسیت تفاوت‌ها معنادار بود و زنان میانگین بالاتری داشتند. نتیجه گیری: به نظر می‌رسد نسخه فارسی پرسشنامه نشخوار فکری مشترک از پایایی و روایی مناسبی در جمعیت عمومی برخوردار بوده و می‌تواند در پژوهش‌های مرتبط مورد استفاده قرار گیرد.

Validity and Reliability Assessment of the Persian Version of the CoRumination Questionnaire

Introduction: Corumination refers to excessively frequent discussing personal problems within dyadic relationship. The purpose of present study was to investigate the validity and reliability assessment of the Persian version of the Corumination questionnaire. Methods: In a correlational design, 167 adults who were referred to health care centers in Mashhad were selected with multistage cluster sampling. Data were collected by a Corumination Questionnaire, Depression, Anxiety, Stress Scale (DASS21), and Rumination Response Scale (RRS). Exploratory factor analysis, Pearson correlation coefficient and multivariate analysis of variance were used to analyze the data. Results: The results showed that the scale had three factors of rehashing, encouraging problem talk and mulling which explains 66.01% of the variance. Corumination had a positive and significant relationship with stress, anxiety, depression and rumination (p < 0.01). Age had no significant relationship with Corumination. But differences were significant based on gender, and women had higher mean. Conclusion: It seems that the Persian version of the Corumination Questionnaire has a proper validity and reliability in common population and can be used in related research.