ویژگی های روانشناختی بیماران ایرانی تحت عمل جراحی چاقی در دوران همه گیری و قرنطینه کووید19

مقدمه: بیماری های فراگیر به عنوان شناخته شده ترین عوامل در ایجاد پریشانی روانی هستند. مطالعۀ حاضر، ویژگی های روانشناختی همه گیری کووید19 را در بیماران ایرانی شرکت کننده در برنامۀ جراحی چاقی را بررسی می‌کند. روش: در دوران قرنطینه، بیماران از میان افرادی که متقاضی جراحی‌چاقی بودند و یا در مرحلۀ پیگیری بعد از جراحی‌چاقی بودند، انتخاب شدند و از آنها خواسته‌شد تا مقیاس‌های افسردگی‌اضطراب‌استرس21 و پرسشنامۀ خود‌ارزیابی 22 آیتمی را که تاب‌آوری، تغییر در رفتار خوردن و پاسخ‌های هیجانی را می‌سنجد، تکمیل‌کنند. یافته ها: 59% از 434 نفر شرکت‌کننده، نگران همه‌گیری بودند و 63% نگران سلامتی خود یا بستگانشان بودند. به ترتیب 37% و 56% احساس تنهایی و کسالت داشتند. 66% با افزایش دفعات میان‌وعده مواجه‌شدند و 55% نسبت به قبل، احساس گرسنگی بیشتری می‌کردند و 39% تکانه بیشتری برای غذا‌ خوردن گزارش‌کردند. 49% احساس می‌کردند که نمی‌توانند از یک رژیم‌غذایی توصیه‌شده توسط پزشک پیروی کنند. آنالیز رگرسیون لجستیک، رابطۀ بین تعداد میان‌وعده، گرسنگی، خوردن تکانشی و اضطراب، استرس و یا علائم افسردگی را نشان‌داد. نتیجه گیری: همه‌گیری منجر به افزایش پریشانی‌روانشناختی در بیماران با سابقۀ جراحی فعلی یا گذشته، کاهش کیفیت‌زندگی و تاثیر بر رعایت رژیم‌غذایی می‌شود. حمایت روانشناختی هدفمند در زمان افزایش استرس برای افراد مستعد (مانند بیماران چاقی قبل و بعد از عمل) ضروری است.

Psychological characteristics of Iranian patients undergoing bariatric surgery during the COVID‑19 pandemic and lockdown

Introduction: Pandemics are the most wellknown to cause mental distress. This study examines the psychological characteristics of Iranian patients undergoing bariatric surgery during the COVID‑19 pandemic and lockdown. Method: Patients were consecutively recruited during the quarantine among those waiting for bariatric surgery or attending a postbariatric followup phase and were asked to complete the DepressionAnxietyStress Scales21 and a selfassessment questionnaire of 22 items assessing the resilience, change in eating behavior, and emotional responses referring to the current epidemic. Results: 59% of the 434 recruited participants reported of being worried about the epidemic, and 63% particularly reported of being worried about their or their relatives’ health. 37% and 56% felt lonelier and more bored, respectively. 66% was hungrier with an increased frequency of snacking (55%) and 39% reported more impulse to eat. Remarkably, 49% felt unable to follow a recommended diet. Logistic regression analysis on postbariatric patients revealed an association between snacking, hunger, eating impulsivity, and anxiety, stress, and/or depression symptoms. Conclusion: Epidemics led to incremented psychological distress in patients with a history of current or past obesity, decreased quality of life, and impacting dietary compliance. Targeted psychological support is warranted in times of increased stress for susceptible participants such as preand postbariatric patients.