نقش میانجی گر سبک‌های مقابله با کرونا و استرس ادراک‌شده در رابطه بین حمایت اجتماعی و پرخاشگری در نوجوانان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گر سبک‌های مقابله با کرونا و استرس ادراک‌شده در رابطه بین حمایت اجتماعی و پرخاشگری در نوجوانان انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر همبستگی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهر تهران بود که در نیمسال اول سال تحصیلی 14001399 مشغول تحصیل بودند. حجم نمونه با روش نمونه‌گیری داوطلبانه 352 نفر را شامل می‌شد و از پرسشنامه‌های سبک مقابله با کرونا، حمایت اجتماعی، مقیاس پرخاشگری نوجوانان و مقیاس استرس ادارک شده استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش آمار توصیفی و تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار amos و spss مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: اثر حمایت اجتماعی بر پرخاشگری با ضرایب بتای 26/ معنی دار است. اثر استرس اداراک شده بر پرخاشگری با ضریب بتای30/ معنی دار است. اثر سبک های مقابله ای بر پرخاشگری با ضریب بتا 22/ معنی دار است. اثر غیرمستقیم حمایت اجتماعی بر پرخاشگری به واسطه سبک‌های مقابله با کرونا و استرس ادراک‌شده با ضریب بتای /17 معنی دار است. نتیجه‌گیری: حمایت اجتماعی، سبک‌های مقابله با کرونا و استرس ادراک‌شده بر پرخاشگری اثر مستقیم و معناداری دارند. سبک‌های مقابله با کرونا و استرس ادراک‌شده رابطه بین حمایت اجتماعی و پرخاشگری را میانجی‌گری می‌کند.

The mediating role of coronary coping styles and perceived stress in the relationship between social support and aggression in adolescents

Introduction: The aim of this study was to investigate the mediating role of corona coping styles and perceived stress in the relationship between social support and aggression in adolescents. Method: The present study is a correlation of structural equation modeling. The statistical population of the study included all high school students in Tehran who were studying in the first semester of the academic year 13991400. The sample size consisted of 352 people by voluntary sampling method and questionnaires of Corona coping style, social support, adolescent aggression scale and perceived stress scale were used. Data were analyzed using descriptive statistics and structural equation analysis using AMOS and SPSS software. Results: The effect of social support on aggression with beta coefficients of /26 is significant. The effect of perceived stress on aggression is significant with a beta of /30. The effect of coping styles on aggression with a beta coefficient of /22 is significant. The indirect effect of social support on aggression is significant due to coronary coping styles and perceived stress with a beta coefficient of /17. Conclusion: Social support, coronation coping styles and perceived stress have a direct and significant effect on aggression. Corona coping styles and perceived stress mediate the relationship between social support and aggression.