تاثیر برنامه آموزش حافظه رقابتی برسوگیری تفسیر دربیماران سرطانی دچاراختلال استرس پس از سانحه

مقدمه: بر طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (dsm5)، بیماری‌های پزشکی مانند سرطان زمانیکه ناگهانی و فاجعه بار باشند به عنوان رویدادی آسیب زا در نظر گرفته می‌شوند و می‌تواند عاملی برای شروع اختلال استرس پس از سانحه باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر برنامه آموزش حافظه رقابتی بربهبود عملکرد سوگیری تفسیر در بیماران مبتلا به سرطان که دچار اختلال استرس پس از سانحه شده‌اند، می‌باشد. روش: با روش پژوهش نیمه آزمایشی یک نمونه 60 نفری از بیماران با تشخیص تازه سرطان با علایم استرس پس از سانحه انتخاب شد  و به  یک گروه مداخله آموزش حافظه اختصاصی(30 نفر) و گروه دوم شامل مداخله آموزش حافظه رقابتی(30 نفر)، تقسیم  شدند. ارزیابی‌های پیش آزمون شامل سیاهه فهرست اختلال استرس پس از سانحه (pcl5)  بود و  مجموعه‌ای از فیلم‌های کوتاه نیز به منظور بررسی سوگیری تفسیر بکار گرفته شد. گروه یک شش جلسه 45 دقیقه‏ای و گروه 2 هفت جلسه 45 دقیقه مداخله انفرادی دریافت کردند. کلیه ارزیابیها در مراحل پس از درمان و نیز پی گیری سه  ماهه اجرا شدند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط بررسی شد. یافته‌ها: تحلیل نتایج حاکی از اثربخشی معنادار مداخله آموزش حافظه رقابتی در کاهش میزان سوگیری تفسیر  در بیماران سرطانی با علایم استرس پس از سانحه در قیاس با گروه آموزش حافظه رقابتی بود. نتیجه‌گیری: ما نتیجه گرفتیم که مداخله آموزش حافظه رقابتی می تواند به عنوان مداخله ای موثر در کاهش سوگیری تفسیر در افراد سرطانی دچار اختلال استرس پس از سانحه به کار رود.

Impacts of Competitive Memory Training Program on Interpretationbias in Cancer Patients with Posttraumatic Stress Disorder

Abstract Introduction: According to the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM5), serious medical diseases, such as cancer, can be considered as a traumatic event while perceived as unexpected, sudden, and lifethreatening. Diagnosis of lifethreatening disease like cancer, can lead to the development of posttraumatic stress disorder (PTSD). The aim of the present study was to evaluate the effectiveness of a  competitive memory training (COMET) as an intervention on changing interpretation bias among newly diagnosed cancer patients suffering from PTSD. Method: By a semiexperimental design a sample size of 60 newly diagnosed cancer patients suffering from PSTD were selected and randomly divided into the COMET group (N = 30) or the MEmory Specificity Training (MEST) group (N = 30). Preassessment included a Posttraumatic Stress Disorder Checklist (PCL) and a series of short clips applied to measure interpretation bias in the subjects. The COMET group received 6 weekly 45 min individual sessions, while the MEST group undergone 7 weekly 45 min individual sessions. All the assessments were reconducted in the posttreatment and threemonths followup stages. Data were analysed using mixed ANOVA analysis. Results: The results indicated that COMET intervention significantly reduced the interpretation bias extent in the cancer patients with PTSD symptoms compared to the control  MEST group. Conclusion: We concluded that COMET intervention can be used as an effective intervention to alleviate the interpretation bias among cancerrelated posttraumatic stress disorder patients.