اثربخشی تعدیل سوگیری شناختی تفسیری از طریق تقویت تصویرسازی مثبت بر خود مراقبتی، کیفیت زندگی، سوگیری تفسیری، و خلق افسرده در بیماران مبتلابه دیابت نوع 2

مقدمه: این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی تعدیل سوگیری شناختی تفسیری(cbmi) ازطریق تصویرسازی مثبت بر فعالیت های خودمراقبتی، کیفیت زندگی، سوگیری تفسیری و خلق افسرده در بیماران دیابت نوع 2 اصفهان انجام شد. روش: در پژوهش حاضر که به روش نیمه تجربی بود، 30 فرد دیابتی به صورت نمونه گیری در دسترس، از 7 مرکز بهداشت در اصفهان، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل، وارد شدند. ابزار سنجش استفاده شده شامل مقیاس های خودمراقبتی توبرت و همکاران، کیفیت زندگی بوروفس و همکاران، افسردگی بک و جملات درهم ریخته ونزلف بود. افراد گروه آزمایش تحت 7 جلسه درمانی تعدیل سوگیری شناختی تفسیری از طریق تصویر‌سازی مثبت قرار گرفتند و هر دو گروه آزمایش و کنترل در سه مرحله‌ی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ارزیابی شدند. نتایج جمع آوری شده با استفاده از شیوه کوواریانس داده های مکرر تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد تعدیل سوگیری شناختی تفسیری از طریق تصویرسازی مثبت بطور معنادار موجب بهبود میانگین خودمراقبتی، کیفیت زندگی، سوگیری تفسیری و خلق در بیماران دیابت گروه آزمایش نسبت به کنترل شده است. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد به کارگیری تعدیل سوگیری شناختی تفسیری از طریق تصویرسازی مثبت در بهبود فعالیت‌های خود مراقبتی، کیفیت زندگی و سوگیری تفسیری و خلق نقش شایانی دارد. این یافته ها این روش را مداخله موثری برای بهبود شاخص‌های روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 معرفی می‌کند.

Efficacy of Cognitive Bias Modification for Interpretation via Promoting Positive Imagery on Self care Activities, Quality of Life, Interpretation Bias and Depressed Mood in Type 2 Diabetes Patients

Abstract Introduction: This study was conducted to investigate the efficacy of cognitive bias modification for interpretation (CBMI) via promoting positive imagery on selfcare activities, quality of life, interpretation bias and depressed mood in patients with type II diabetes. Method: In a semiexperimental study, 30 diabetic patients from 7 health center in Isfahan were selected through available sampling method, and randomly divided into experimental and control groups. The study instruments were  Tubert Selfcare,  Burroughs Quality of Life,  Vanzlf Scrambled Sentences  and Beck Depression Scales. Experimental group received 7 sessions of cognitive bias modification for interpretation (CBMI) via promoting positive imagery and all subjects were evaluated 3 occations at pretest, posttest and follow up stages. The gathered data was analyzed by a repeatedmeasure MANCOVA analysis. Results: The results showed that CBMI via promoting positive imagery significantly was improved means for selfcare activities,as well as, quality of life, cognitive bias and mood in diabetic patients in experimental group compared to the control group. Conclusion: This study showed that cognitive bias modification for interpretation via positive imagery plays a pivotal role in improving selfcare activities, quality of life, interpretation bias and mood. These findings suggest this method  is suitable intervention for improvement of psychological variables among patients with type 2 diabetes. Keywords: cognitive bias modification for interpretation, positive imagery, selfcare, quality of life, interpretation bias, depressed mood, diabetes.