اثربخشی بازآموزی اسنادی بر سطح اضطراب امتحان و میزان کمال گرایی وسواس گونه دانش آموزان دختر دارای اضطراب امتحان

مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی بازآموزی اسنادی بر سطح اضطراب امتحان و میزان کم ال گرایی در دانش آموزان دختر دارای اضطراب امتحان شهرستان سمنان بود. روش: در پژوهشی با طرح کاربندی کنترل شده تصادفی از میان جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر سمنان در سال تحصیلی 96-97 با  روش نمونه گیری هدفمند یک نمونه کل 50 نفری انتخاب و  به طور تصادفی در دو گروه 25 نفره آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها مشتمل بر دو پرسشنامه استاندارد: 1. تست اضطراب امتحان فریدمن و 2. مقیاس کمال گرایی هیل و همکاران بود. یافته ها: تحلیل آماری نشان داد که میانگین مولفه ها و نمره کل کمال گرایی وسواسی و اضطراب امتحان در گروه آزمایش به گونه ای معنادار در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است. شش مولفه ی کمال گرایی: نظم و سازماندهی، تلاش برای عالی بودن، نیاز به تایید، تمرکز بر اشتباهات، فشار از سوی والدین و نشخوار فکری معنادار بود .مولفه خطای شناختی اضطراب امتحان نیز معنادار بود. سایر مولفه ها معنادار نبودند. نتیجه گیری: می توان بیان کرد که مداخله بازآموزی اسنادی می تواند موجب کاهش کمال گرایی وسواس گونه دانش آموزان دختر شود و استفاده از آن کمک شایانی به سلامت روان دانش آموزان می کند.

The Effectiveness of Attribution Retraining Intervention on Test Anxiety Level and Obsessional Perfectionism of Female High school Student with Test anxiety

Introduction: The aim of this study was to investigate the effectiveness of a attribution retraining programm on the test anxiety level and obsessional perfectionism of the high school girl students with test anxiety. Method: In a randomized controled trial design among statistical population consisting all female highschool students of the Semnan highschools,during 2018 academic year, a total sample of 50 subjects selected  by a clustersampling method, and divided randomly to  experimental and control groups. Two standard questionnaires of the research included:1 Friedman Test Anxiety and 2 Hill’s Perfectionism Scale. Results: Our findings revealed significantly reduced mean scores of the obsessional perfectionism and test anxiety of the highschool girls in the experimental group than control. Six subcomponents of perfectionism including: organizing, striving for excelence, need for approval, concern over mistakes,      parental pressure and rumination, as well as, cognitive error  from test xiety were significant. No other  significant component was evident. Conclusion: It could be mention that the  the attribution retraining intervention  could reduce the test anxiety level, as well as, obsessional perfectionism in the female highschool students and  can help to student’s mental health promotion.