کرشمه ی حسن و کرشمه ی معشوقی در سوانح العشاق غزالی و غزلیات سعدی

یکی از موضوعات اساسی در عرفان جمالی جایگاه برجسته ی معشوق و توصیف حالات گوناگون اوست. احمد غزالی و سعدی ، که هر دو از برجستگان عرفان جمالی هستند ، در توصیف حالات معشوق دارای مشترکاتی هستند. اما با وجود درک مشترک از حالات معشوقی، بیان این دو بزرگ متفاوت است. نگارندگان در این جستار، درک مشترک حالات معشوقی را در سوانح العشاق غزالی و غزلیات سعدی، درباره کرشمه ی معشوقی و کرشمه ی حسن ،که از نکات ظریف در شناخت زیبایی است، مورد بررسی قرار داده اند و همچنین تفاوت نگاه آنان را در این باره، تبیین کرده اند. در حقیقت فرضیه تحقیق این است که مشترکات بین این دو اثر در حالات معشوقی بسیار چشمگیر است و این نکته در نتیجه گیری نیز به خوبی تبیین گردیده است. با این تفاوت که آنچه غزالی با بیانی انتزاعی مطرح کرده است در غزلیات سعدی بیانی محسوس دارد.که برآمده از «معامله» ی اوست.

A lover of good seduction and coquetry in disaster Alshaq Saadi alGhazali and Sessions

Khosrow and Shirin are historical characters but just a vague trace of Farhad is remained in some texts and his historical position is slippery and doubtful. On the other hand, he has an idealistic character in Nezami story which is not in line with historical narrations that are close to the Nezami age. By scrutinizing work of Khosrow and Shirin, we can find that Nezami catharsis Shirin deliberately and present a model of idealistic beloved in this way. This popular theme shows us that, in contrast with historical perception of society, Farhad plays role of only a love victim in this poem. Farhad is gimcrack of Shirin in this story and his role is a reciprocal reaction from Shirin against uncontrolled fancy of Khosrow. Farhad's love which is unilateral and pathological is described with great enthusiasm in this poem and since this kind of love has been consistent with features of Iranian society, it is accepted by common people and Farhad becomes model of lover and real inamorato. Here it is attempted to provide a new reading of this poem on the basis of conspiracy theory and demonstrate that how Farhad plays role of a predetermined victim. At last, this article tries to destereotype the picture of idealistic lover in Iranian culture and literature which this poem has main role in constructing and forming it.