شهود، نماد و شعرِ سهراب سپهری

سهراب سپهری، شاعر نوپرداز و صاحب سبک معاصر، همواره از بیانی نمادین در عین حال، نامتعارف برای تبیین احوال، اشراق و شهود عارفانه‌ی خویش، بهره برده که در نوع خود، منحصر به فرد است. کلیت شعر او ترسیمِ سمبولیک و شاعرانه‌ای از عرفانی ساده و همه ‌فهم بوده که از عناصر، پدیده‌ها و واژگان،به شکل متفاوت سود می‌جوید تا ناخودآگاهانه، نگاهِ خواننده را متوجه چشم‌اندازهایی تازه کند. سپهری به دلیل داشتن احوال، ذهنیت و دریافت‌هایی غریب، ناگزیر از رویکرد به زبانی نامتعارف و سمبولیسمی ویژه و مبتنی بر نگرش شهودی بوده است. در این راستا، به زیبایی‌ شناسی خاصی دست یافته و شعرش در مسیری از آشنایی‌زدایی معنایی، زبانی، تصویری و سمبولیک، حرکت کرده است. همین مختصات، او را به عنوان شاعری متفاوت و مدرن در روزگار ما مطرح ساخته است.  این نوشتار، ابعادی از سمبولیسم سپهری و چگونگی بهره‌مندی وی را از کلمات، اشیا و موجودات در حوزه‌ی نگرش شهودی و عرفانی وی، بررسی نموده است.

Intuition, Symbol and Sepehri's Poems

Sohrab Sepehri, the contemporary innovative literary stylist poet, has always employed a symbolic and, at the same time, a peculiar language which is unique by itself. In general, his poem is a symbolic and a poetic description of a kind of mysticism intelligible to common people. Through drawing upon poetic elements, phenomenon, and lexicon, Sepehri has tried to awaken the unconscious nature of his readers and divert their attention to new horizons. Due to his mentality and also his peculiar understanding of the events, he has had to resort to an unusual and symbolic language based on intuition. In this way, he has achieved a certain kind of aestheticism in his works. Semantic, linguistic, imagery and symbolic defamiliarization can be traced in his poetry. These very peculiarities have made him a different and modern poet in our time. The present paper reviews some aspects of Sepehri#039;s symbolism through exploring his use of words, objects and the living things as perceived through his intuition and mysticism.Key words: 1.Sepehri; 2.Symbol; 3.Imagery; 4.Mysticism; 5.Intuition