بررسی و تحلیل «شاه زن» در نگاه نظامی

چنانچه پادشاهی شیرین و ماریه را نادیده بگیریم، از میان چند پادشاهی که در آثار نظامی مطرح شده‌اند، حداقل دو تن از آن‌ها زن هستند که با وجود این‌که به دلیل تازگی و نادری مطلب، اهمیت فراوانی دارد تاکنون مورد توجه محققان واقع نشده است. در این مقاله برای نخستین بار به بررسی و تحلیل پادشاهی زنان در اشعار نظامی پرداخته شده و سعی شده زمینه‌ی تاریخی و فکری این امر به صورت کوتاه بیان شود و هدف اصلی حکیم نظامی در ساخت و پرداخت شاه زنان آثارش مشخص گردد. در بخش اصلی مقاله، نخست شیوه‌ی زندگی و فرمان‌روایی نوشابه در شرفنامه، همراه با بیان ویژگی‌های شخصیتی و حکمرانی او مورد بررسی قرار گرفته و سپس شیوه‌ی زندگی و ویژگی‌های فرمانروایی و شخصیت مهین‌بانو مورد بحث واقع شده است. در پایان تبیین شده است که نظامی به عنوان اندیشمندی حکیم، به چه دلیل طرح و شرح پادشاهی دو زن را در اشعار خویش گنجانده است.

A Study of “She-Kings” in Nezami’s View

Among the kings who are cited in Nizamis’ works, except  Shirin and Marye, there are at least two other shekings namely Nushabeh and MahinBanu. But so far no attention has been paid to study this new and interesting subject. In the present essay, for the first time, the reign of these women is analyzed, initially by reviewing its historic and philosophical aspects, and then by considering the original aim of Nizami by talking about it. First the personality, the style of life, and the reign of Nushabeh and those of MahinBanu are studied. Then, the reasons which have caused that such a great sage like Nizami pay attention to this question are demonstrated.   Keywords: 1. SheKing  2. Nushabeh  3. MahinBanu  4. Barda’  5. The Reign of Women.