بررسی تمایز و قیاس ناپذیری سبک هندی با سبک‌های قبل از آن، از چشم انداز نظریه‌ی تامس کوهن

سبک هندی یکی از سبک‌هایی است که با سبک‌های قبل از خود، یعنی خراسانی و عراقی، تفاوت‌های آشکاری دارد و اغلب متخصصان و منتقدان، این سبک را به منزله‌ی نوعی گسست ادبی می‌دانند که به سبب آن شعر فارسی یک دوره‌ی متمایز و قیاس‌ناپذیر از دوره‌های قبل را تجربه کرده است.نویسندگان این مقاله بر این باورند که این موضوع، یعنی تمایز و قیاس ناپذیری این سبک، را می‌توان از چشم‌انداز نظریه‌ی تامس کوهن، فیلسوف برجسته‌ی علم، تبیین کرد و به چگونگی و چرایی این تمایز پاسخ داد. با این رویکرد، سبک هندی را نمی‌توان ادامه و دنباله‌ی سبک عراقی دانست؛ بلکه این سبک، دارای پارادایم خاص خود است و شاعران این سبک به مجموعه‌ای از اصول و موازین مشترک پایبندند که با موازین دوره‌های قبل قابل مقایسه نیست و بر این اساس، مفاهیم، روش‌ها و مشاهدات شاعران این دوره، با دیگران متفاوت است و بدین سبب این سبک، با سبک‌های دیگر قابل قیاس نیست.

Investigation of distinction and Incommensurable of Indian style by before styles by Thomas Kuhn's theory of vision

AbstractIndian style is one style that has obvious differences by prior styles, means to the Iraqian and Khorasanian, and most experts and critics know this style as a break form, because they know that Persian Poetry has experienced a distinct analogy for an earlier period.The authors believe that the issue of Incommensurable and distinction of this style, it can be viewed of the theory of Thomas Kuhn, eminent philosopher of science, and to explain how and why of this distinction is answered. With this approach, cannot be said the Indian style of continue and the follow of Iraqian style, but this style has its own paradigm and poetic style to set of principles and share with the standards that are not comparable to the previous period. Accordingly, concepts, methods and observations poets of this period is different from the others because of this, this style is not comparable to other styles.