اصول و مبانی شرح تطبیقی (با تکیه بر شرح مثنوی شریف)

برای شرح‌نویسی می‌توان بر اساس متغیّرهای 1. شارح و متن ادبی و 2. مخاطب انواعی را نام برد. یکی از این شروح را، شرح تطبیقی می نامیم. هدف اساسی شرح تطبیقی، شرح ادبیات ملّتی بر اساس ادبیات ملتی دیگر است. روش عملیاتی شرح تطبیقی  سه مرحله دارد: 1. مقدمات: بررسی تاثیر و تاثّر تاریخی و تفاوت زبانی میان دو اثر ادبی، 2. شرح تطبیقی: تحلیل بر پایه‌ی شاخصه‌ی  زبانی بلاغی و معنایی، 3. نتیجه‌گیری: دریافت و تبیین  میزان تاثیرگذاری متن  مبدا بر متن  مقصد. بر این اساس، شرح مثنوی شریف اثر بدیع‌الزمان فروزانفر را در بسیاری از بخش ها می توان شرح تطبیقی دانست؛ نویسنده در شرح ابیات و بسیاری از حکایت‌ها نگرش تطبیقی داشته و مقدمات شرح تطبیقی را رعایت کرده است.

Principles of Comparative Commentary Based on Mathnavi Sharif Commentary

Different types of commentary can be classified based on the commentator and the literary text, and the audience.  One type of commentary is comparative commentary. The aim of comparative commentary is to explain and interpret a literary text based on the literature of one nation in the language of another nation. The applied method of comparative commentary has three stages. The first stage is an introduction in order to study the historical relation and linguistic differences between two literary works. The second stage is comparative commentary in order to analyze linguisticstructural and semanticthematic indexes. The last stage is conclusion in order to study how much the source text has influenced the target text. Mathnavi Sharif Commentary written by Foroozanfar can be considered as a comparative commentary as the commentator has a comparative approach in many of verses and stories of his book.