مقایسه‌ی صورت و معنا در غرلیات خواجوی کرمانی و جلال‌الدین عضد

غزل یکی از مهمترین قالب‌های شعر فارسی است که شاعران در سرودن این قالب گاه از یکدیگر تاثیر و تاثر می‌پذیرند و این مساله یعنی تاثیرگذاری گذشتگان در آیندگان یا شاعران معاصر از یکدیگر، امری بدیهی و مسلم است. خواجوی کرمانی و جلال الدین عضد یزدی هر دو از شاعران بزرگ قرن هشتم هستد که کمتر به این دو و اشعارشان توجه شده، یکی از دلایل عمده‌ی این کم توجهی، ظرف زمانی‌ای است که این دو، در آن پرورش یافته‌اند. یک قرن قبل از ولادت این دو؛ یعنی قرن هفتم، در همان فضا سعدی شیرازی یکه‌تاز قلمرو سخن بود و هم‌زمان با این دو نیز شاعر بزرگی چون خواجه حافظ، گوی سخن را از دیگران ربوده‌ بود و راهی بس ناهموار و کاری بس دشوار بود که کسی در میدان رقابت با چنین شاعران و هنرمندانی سرافراز بیرون آید. ما در این مقاله به بررسی و مقایسه غزلیات دو شاعر از شاعران گروه تلفیق یعنی جلال الدین عضد یزدی با خواجوی کرمانی پرداخته‌ایم و به این نتیجه رسیدهایم که اشتراکات و همانندی‌ها زیادی در حوزه‌های گوناگون سبک شناسی، مضمون، واژگان، موسیقی و طرز بکار گیری تعبیر در دیوان دو شاعر دیده می‌شود.

A Comparison of Form and Content in Khaju Kermani and Jalal alDin Azod`s Ghazals

A Comparison of Form and Content in Khaju Kermani and Jalal  alDin Azod`s Ghazals Ghazal (sonnet) is one of the most significant Persian poetic forms in expressing different themes; poets sometimes influence other poets and sometimes are influenced by others' usage of this form. Two of the great poets of the 8th century, Khaju Kermani and Jalal alDin Azod Yazdi, are less known because they were contemporaries of the great Hafez and Sa'di also dominated a century before them. In this paper, we have compared the ghazals of these two lesserknown poets. It is argued that there are many similarities in their style, music, choice of words, and themes.