|
|
|
|
حقوق اسرای جنگی در شاهنامه فردوسی با استناد بر کنوانسیون سوم ژنو (1949)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ارشادی سمیه ,ذاکری احمد
|
|
منبع
|
شعرپژوهي - 1397 - دوره : 10 - شماره : 1 - صفحه:1 -22
|
|
چکیده
|
از جمله مصادیق بارز حقوق بشردوستانه در مخاصمات بین‌المللی، قواعد مربوط به چگونگی رفتار با اسرای جنگی است که قدرت اجرایی بیشتری نیز نسبت به سایر مقررات مربوط دارد. از میان پیمان‌نامه‌های بین‌المللی، کنوانسیون سوم ژنو، مصوب (1949) مهمترین و جامع‌ترین سند در حمایت از حقوق اسرای جنگی است. بحث اسارت از جمله موضوعات قابل توجه در شاهنامه هم به‌شمار می‌آید که در خلال جنگ‌ها و با نمونه‌های گوناگون و گاه متفاوتی از سوی شاعر، دیده می‌شود و از آنجا که این اثر به دلیل وسعت همه‌جانبه، دربردارنده آداب و قوانین جنگ و مظاهر تمدنی اقوام ایرانی و انیرانی از روزگار کهن در این حوزه است، یکی از غنی‌ترین و مهمترین منابعی است که می‌تواند بازتابی از عناصر آیینی و سیاسی حکومت‌ها را پیرامون حقوق اسرا در ادوار مختلف تاریخی نمایان سازد. هدف این پژوهش بررسی ابعاد گوناگون حقوق اسرای جنگی در شاهنامه و تحلیل آن بر مبنای مواد و بندهای کنوانسیون سوم ژنو است. بررسی‌های انجام شده، نشان می‌دهد که شاهان ایرانیِ شاهنامه، نسبت به شاهان انیرانی به حقوق و کرامت انسانی اسرا بیشتر پایبند بوده و برخوردی بشردوستانه‌تر با آنان داشته‌اند؛ از سویی، توجه به حقوق اسرا در دوره تاریخی، به‌ویژه در میان شاهان ساسانی، نسبت به دو دوره دیگر محسوس‌تر است و در این میان، زنهاردهی به اسیران بیشترین نمونه‌ها را در بر می‌گیرد.
|
|
کلیدواژه
|
اسرا، جنگ، حقوق اسرای جنگی، کنوانسیون سوم ژنو، شاهنامه فردوسی
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
a-zakeri@kiau.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Rights of Prisoners of War in ShahnamehAccording to the Third Geneva Convention (1949)
|
|
|
|
|
Authors
|
ershadi somayeh ,zakeri ahmad
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|