طراحی مدل سیستمی کیفیت آموزش دانشگاه شیراز : رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری فراگیر

هدف از انجام این پژوهش شناسایی ابعاد و عوامل موثر بر سیستم کیفیت آموزش و بررسی روابط پیچیده بین آن‌ها در دانشگاه شیراز است تا ازاین‌طریق بتوان ضعف‌های کیفی و کاستی‌های ساختاری در این حوزه را تا حد زیادی کاهش داد. روش پژوهش این مطالعه ازنظر ماهیت داده‌ها، آمیخته اکتشافی (کیفی-کمّی) است. جمع‌آوری داده‌های این پژوهش ازطریق بررسی مستندات و مطالعات موجود در حوزه‌ کیفیت آموزش عالی، پرسش‌نامه و مصاحبه با خبرگان مربوطه صورت گرفته است. برهمین اساس با بررسی نظام‌مند ادبیات و مصاحبه با خبرگان، مدلی متشکل از ابعاد موثر بر سیستم کیفیت آموزش با استفاده از مدل‌سازی تفسیری ساختاری فراگیر در 10 بعد و 5 طبقه استخراج گردید. نتایج پژوهش نشان داد که در بین مجموعه ابعاد مدل، الزامات مبتنی‌بر فناوری به‌عنوان بعد زیربنایی سیستم کیفیت آموزش تشخیص داده‌ شده‌ است و این بدین معنا است که برای دستیابی به سیستم کیفیت آموزشی مطلوب ابتدا باید به این بعد توجه شود و با تدوین سیاست‌های آموزشی ویژه، بحث به‌کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش عالی به‌عنوان یک راهبرد اساسی بهبود کیفیت آموزشی مورد توجه قرار بگیرد. همچنین تدوین دوره‌های آموزشی مستمر ضمن‌خدمت برای مسئولان، کارمندان و اساتید، بهبود عوامل محیطی و زیرساخت‌ها نظیر توسعه خطوط ارتباطی اینترنتی و اینترانتی پیش‌نیازهای مهمی در این زمینه هستند.

designing the education quality system model of shiraz university: a total interpretive structural modeling (tism) approach

introduction: the technological revolution and the resultant surge in employment opportunities have heightened the appeal of university education as a means to broaden knowledge and enhance income. consequently, higher education institutions are compelled to elevate the caliber of their offerings and pedagogy to secure a competitive advantage and draw a larger student body. over the past decade, the pursuit of quality within higher education has emerged as a pivotal concern (prisacariu, 2015), with a discernible pivot from quantity to quality gaining momentum (mccowan, 2018). it is thus imperative to scrutinize the quality systems within universities and higher education institutions by dissecting the dimensions and factors that shape these systems and their interrelations. such an analysis is crucial for managing the dynamic shifts impacting these systems and for mitigating qualitative deficiencies and challenges through strategic foresight and policy development. this study endeavors to craft a model for this purpose at shiraz university employing total interpretive structural modeling (tism), aiming to bridge the structural research gaps in this domain and to support policymakers.method: the study was structured into qualitative and quantitative phases. in the qualitative phase, a systematic review utilizing the prisma tool was conducted to pinpoint factors influencing the education quality system. subsequently, semi-structured interviews with three experts in higher education quality were carried out, enriching the existing knowledge base. the emergence of recurring variables from the third expert indicated the attainment of theoretical saturation. in the quantitative phase, the content validity of the identified factors was evaluated using lawshe’s content validity ratio (cvr). upon analysis of 12 completed questionnaires, factors scoring below the minimum cvr index value of 0.56 were discarded (lawshe, 1975). finally, the structural interconnections among the dimensions influencing the education quality system were examined, leading to the development of a total interpretive structural modeling (tism) framework.