شیوه های یادگیری به عنوان پیش بینی کننده ی عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه

چکیدههدف از پژوهش حاضر، بررسی شیوه های یادگیری، به عنوان پیش بینی کننده ی عملکرد تحصیلی، است. روش پژوهشی به کار رفته در این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه‌ی آماری شامل دانش آموزان سال اول متوسطه‌ی دبیرستان های بندپی شرقی شهرستان بابل می‌باشد، که تعداد 210 نفر ازآنان بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گیری چند مرحله ای، به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد نظر، از پرسشنامه‌ی سبک های یادگیری کلُب استفاده شد. در این پژوهش، معدل دانش آموزان ملاک عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، که بین شیوه های یادگیری دانش آموزان با عملکرد تحصیلی در سطح 05/0 > p رابطه ی معنادار وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن بود که شیوه های یادگیری مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال، بهترین پیش بینی کننده ی عملکرد تحصیلی هستند. ارتباط شیوه های یادگیری با عملکرد تحصیلی باعث می‌شود، که یادگیرندگان بهتر مطالب درسی را بیاموزند و عملکرد تحصیلی بهتری در دوره های مختلف تحصیلی داشته باشند.واژه‌های کلیدی: شیوه های یادگیری، تجربه‌ی عینی، مشاهده‌ی تعاملی، مفهوم سازی انتزاعی، آزمایشگری فعال، عملکرد تحصیلی، دانش آموزان سال اول دبیرستان.