بررسی شاخص‌های روان‌سنجی پرسشنامه‌ی خودکارآمدی معلم

چکیدههدف از پژوهش حاضر، بررسی شاخص‌های روان‌سنجی پرسشنامه‌ی خودکارآمدی معلم (اسچانن- موران و وولفولک، 2001) است. بدین منظور، ساختار عاملی و پایایی مقیاس ذکر شده در یک نمونه‌ی 252 نفری از معلمان دوره‌های ابتدایی و متوسطه (128 زن و 124 مرد) که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شده بودند، مورد واکاوی قرار گرفت. جهت بررسی روایی، از روش تحلیل عاملی اکتشافی توام با چرخش واریماکس استفاده شد. شاخص‌های مرتبط با کفایت نمونه و متغیرها جهت تحلیل عاملی، رضایت‌بخش بود. پس از انجام تحلیل عاملی، سه عامل خود کارآمدی در درگیر کردن دانش‌آموزان در امور تحصیلی، خودکارآمدی در روش‌های تدریس و خود کارآمدی در مدیریت کلاس، استخراج شد، که حدود 17/54 درصد از واریانس کل خودکارآمدی معلم را تبیین می‌کردند. بررسی پاپایی پرسشنامه نیز، آلفای برابر با 83/0 را به دست داد. نتایج کلی پژوهش نشان داد، که پرسشنامه‌ی خودکارآمدی معلم، جهت سنجش ابعاد خودکارآمدی معلمان مناسب بوده و می‌تواند نیازهای موجود را بر طرف نماید. همچنین یافته‌ها، به برتری معنادار خودکارآمدی معلمان دوره‌ی ابتدایی نسبت به معلمان دوره‌ی متوسطه اشاره داشت. تبیین تفاوت معنادار بین خودکارآمدی معلمان دوره‌های ابتدایی و متوسطه، بحث از جنبه‌های نظری و عملی یافته‌ها و ارایه پیشنهادهایی برای پژوهش بیشتر، پایان بخش مقاله‌ی حاضر می باشد. واژه‌های کلیدی: خودکارآمدی، خودکارآمدی معلم، دوره‌های تحصیلی، پرسشنامه‌ی خودکارآمدی معلم.