بررسی ساختار عاملی، پایایی، روایی همگرا و روایی تشخیصی مقیاس سنجش روابط همگنان (PRQ)

هدف پژوهش بررسی ساختار عاملی، پایایی، روایی و روایی تشخیصی «مقیاس سنجش روابط همگنان (prq)» در سه گروه کودکان بهنجار و مبتلایان به اختلال کمبود توجه/ فزون کنشی و اختلال سلوک بوده است. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، 360 نفر(180 پسر و 180 دختر) از کودکان مقطع ابتدایی شهر اصفهان به شیوه‌ی نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله ای؛ 30 کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه/ فزون کنشی و 12 کودک مبتلا به اختلال سلوک از کلینیک‌های روانشناسی و روانپزشکی شهر اصفهان به شیوه‌ی نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش«مقیاس سنجش روابط همگنان (prq)» و «پرسشنامه علایم مرضی کودکان (csi-4)» بودند. نتایج تحلیل عاملی با استفاده از روش واریماکس بیانگر وجود 3 عامل (زیر مقیاس‌های زورگویی، قربانی و رفتار مطلوب اجتماعی) در این مقیاس بود که در مجموع 2/37 درصد واریانس را تبیین کردند. ضریب آلفای کرونباخ در گروه بهنجار در سه زیر مقیاس مطلوب و معنادار بدست آمد. نتایج حاصل از بررسی روایی همگرا حاکی از آن بود که «مقیاس سنجش روابط همگنان (prq)» همگرایی بالایی را با «فرم کوتاه پرسشنامه سنجش ارزیابی روابط با همگنان (bpei)» دارد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) نیز بیانگر آن بود که بین سه گروه تفاوت معناداری وجود دارد. ویژگی مقیاس در مورد گروه بهنجار 80 درصد و حساسیت مقیاس در تشخیص گروه کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه/ فزون کنشی 33 درصد و درگروه کودکان مبتلا به اختلال سلوک 58 درصد محاسبه شد. بر اساس یافته بدست آمده می‌توان گفت «مقیاس سنجش روابط همگنان (prq)» ابزاری معتبر برای کاربرد در پژوهش‌های روانشناختی و فعالیت‌های بالینی است.