پیش بینی پایداری تحصیلی براساس باورهای هوشی دانشجویان: نقش واسطه ای انگیزش تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای انگیزش تحصیلی در رابطه میان باورهای هوشی با پایداری تحصیلی دانشجویان انجام شد. روش این پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه کاشان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که از میان آن‌ها تعداد 360 نفر (257 زن و 103 مرد) به روش نمونه‌گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به مقیاس‌های پایداری تحصیلی ، نظریه‌های ضمنی هوش و انگیزش تحصیلی پاسخ دادند. نتایج نشان داد رابطه باور هوشی افزایشی با انگیزش تحصیلی درونی و پایداری تحصیلی معنادار است اما بین باور هوشی ذاتی با انگیزش تحصیلی درونی و پایداری تحصیلی رابطه‌ی معناداری مشاهده نشد. همچنین، رابطۀ انگیزش تحصیلی درونی با پایداری تحصیلی مستقیم و معنادار است اما بین انگیزش تحصیلی بیرونی با پایداری تحصیلی رابطۀ معنادار مشاهده نشد. به‌علاوه، نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل پژوهش از برازش خوبی برخورداراست و مولفه‌ی باور هوشی افزایشی می‌تواند پایداری تحصیلی را به‌طور مستقیم و معناداری پیش‌بینی نماید و انگیزش تحصیلی درونی دارای نقش واسطه‌ای در رابطه میان باور هوشی افزایشی با پایداری تحصیلی است. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تقویت باور هوشی افزایشی دانشجویان میتواند موجبات افزایش انگیزش تحصیلی درونی آنها را فراهم آورد و از این طریق منجر به افزایش پایداری تحصیلی آن‌ها گردد.

the relationship between implicit intelligence beliefs and academic grit: the mediating role of academic motivation

introduction: grit, a non-cognitive factor, plays an influential role in students’ academic achievement. it has two components: consistency of interest and perseverance of effort. grit has been shown to be a stronger predictor of academic success among students compared to their exam scores and grade point average (gpa), as it has a closer relationship with success criteria than intelligence (duckworth et al., 2007). therefore, investigating the factors contributing to students’ academic grit is essential. one important factor affecting students’ academic grit could be their implicit intelligence beliefs. these beliefs are key determinants of students’ emotional experiences in achievement situations and could affect their interpretations of their performance (dweck & molden, 2017). according to dweck (2006), there are two major types of intelligence beliefs: entity and incremental. individuals with entity beliefs think that they have a certain amount of innate talent and intelligence, which cannot be changed or improved. conversely, those with incremental beliefs consider their skills and abilities as malleable and believe they can be improved through practice and effort (sigmundsson, 2021). incremental intelligence beliefs provide individuals with a framework for interpreting effort and practice. more specifically, individuals endorsing these beliefs value hard work and effort and consider failures and mistakes as opportunities for learning and growth, rather than signs of incompetence (molden & dweck, 2006). these individuals are not concerned about others' judgments and devote considerable time and effort to their learning processes. earlier findings indicate a moderate relationship between intelligence beliefs and grit among students (duckworth & eskreis-winkler, 2015). we hypothesize that enhancing incremental intelligence beliefs may result in increased effort among students, influencing their academic success (kaya and karakoc, 2022). moreover, it is important to examine the underlying mechanism linking intelligence beliefs to academic grit. identifying the mediating factors in this relationship could have theoretical implications and help design effective interventions for promoting students’ academic grit. given previous research highlighting the role of motivation in grit (karlen et al., 2019), we suggest that motivation could mediate the relationship between incremental beliefs and academic grit. this study examines the mediating role