مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر مدل پرما و توانمندسازی روان‎شناختی بر جهت‌گیری آینده و خودشکوفایی دانش‌آموزان

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی دو رویکرد آموزشی مبتنی بر مدل پرما و توانمندسازی روان‎شناختی بر جهت گیری آینده و خودشکوفایی دانش آموزان اجرا شد. طرح پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه نهم دوره متوسطه اول شهر شیراز بود که در سال تحصیلی 99-1398 تحصیل می کردند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 175 دانش‌آموز (87 دختر و 88 پسر؛ شامل 3 کلاس دخترانه و 3 کلاس پسرانه) از بین دانش آموزان پایه نهم انتخاب شدند و به‌طور تصادفی گروهی در سه گروه مبتنی بر مدل پرما (55 نفر)، توانمندسازی روان‌شناختی (47 نفر) و کنترل (73 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه جهت گیری آینده دی ماگیو و همکاران و سیاهه خودشکوفایی اهواز بود. پس از اجرای پیش آزمون، گروه های آزمایشی به مدت 8  جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مبتنی بر مدل پرما و یا توانمندسازی روان‌شناختی قرار گرفتند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. پس از آن در هر سه گروه پس آزمون و بعد از دو ماه پیگیری به عمل آمد. نتایج تحلیل کواریانس حاکی از افزایش معنی دار میانگین نمرات پس آزمون جهت گیری آینده در هر دو گروه مداخله پرما و توانمندسازی روان‎شناختی در مقایسه با گروه کنترل بود. همین یافته در مورد خودشکوفایی نیز مشاهد شد. اگرچه در نمرات پیگیری خودشکوفایی بین گروه توانمندسازی روان‎شناختی و گروه کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد و تنها در گروه پرما تاثیر بسته آموزشی بر خودشکوفایی ماندگار بود. بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که به عنوان راهکارهایی برای عبور از بحران نوجوانی و افزایش توانمندی و خودشکوفایی دانش آموزان می توان از این دو مداخله استفاده کرد.

a comparison of the effect of perma model andpsychological empowerment training program in high school students' future orientation and self-actualization

this study was conducted to compare the effect of education programs based on perma model and psychological empowerment training on the future orientation and self-actualization of junior high school students. this study used a quasi-experimental pretest-posttest control group design. the statistical population of the study consisted of all ninth grade students in shiraz, iran, in the 2019-2020 academic year. purposive sampling was used to select 175 students. the sample consisted of three intact classes with 87 girls and three other intact classes with 88 boys. the six classes were randomly assigned, based on the type of instruction offered to them, to three groups, namely perma =55, psychological empowerment= 47, and control =73. considering data collection, the future orientation questionnaire (di maggio et al., 2016), and ahvaz self- actualization inventory (ismaeelkhani et al., 2001) were distributed among participants at pre, post, and follow up phases. the experimental groups were taught based on either perma or psychological empowerment packages for eight 90-minute sessions. the control group, however, received no intervention. ancova results showed a significant increase in post-test mean scores concerning participants' future orientation in both perma and empowering groups (p=0.01). similar finding was concerned in relation to participants' selfactualization. however, only the effect of perma intervention on selfactualization was significant in the follow-up phase. based on the overall findings, it can be concluded that the two types of intervention can be helpful in overcoming the adolescent crises and in increasing students' empowerment and self-actualization.