شناسایی مولفه‌های ساختار مطلوب دانشگاه: بسترسازی برای یادگیری پوی‏ پا

پژوهش حاضر با هدف شناسایی مولفه های ساختار مطلوب دانشگاه در راستای بسترسازی برای یادگیری پوی‏پا انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات کیفی به روش پدیدارشناسی است. مشارکت‏ کنندگان پژوهش به روش هدفمند انتخاب شدند و با 16 متخصص حوزۀ آموزش عالی مصاحبۀ عمیق انجام شد. در این پژوهش، از رویکرد پدیدارشناسی موستاکاس برای گردآوری و تحلیل داده ها استفاده شده است. قابلیت اعتماد مصاحبه ها از طریق باورپذیری و انتقال‏ پذیری به‏ دست آمد. داده های حاصل از مصاحبه و تحلیل اسناد و مدارک به‏ صورت تحلیل محتوا به روش کدگذاری استقرایی، تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحلیل مضمونی، چهار خوشۀ معانی و 32 مضمون را برای یادگیری پوی پا و سه خوشۀ معانی اصلی؛ 11 خوشۀ معانی فرعی و  38 مضمون را برای ساختار دانشگاه نشان می دهد. مولفه های یادگیری پوی پا در چهار محور: یادگیری برای یادگرفتن، یادگیرى برای انجام ‏دادن، یادگیرى برای با‏هم ‏زیستن و یادگیرى برای زیستن دسته ‏بندی شده است. در زمینۀ ساختار مطلوب سازمانی، سه نوع ساختار رسمی، غیر‏رسمی و نامرئی در دانشگاه شناسایی شده است. ساختار رسمی شامل تمرکز، پیچیدگی و رسمیت؛ ساختار غیر‏رسمی شامل روابط غیر‏رسمی، روابط مبتنی بر اعتماد، روابط تعاملی برون‏گرا و روابط عاطفی فراگیر است. ساختار نامرئی دانشگاه حول محورهای سیاسی، اجتماعی، رفتاری و علمی شکل می گیرد. تحقق یادگیری پوی پا در دانشگاه نیازمند اصلاح ساختارها و حذف موانع موجود ساختاری از طریق ایجاد ساختارهای منعطف و پویا، تقویت ساختارهای غیر‏رسمی و ایجاد بستر مناسب برای فعالیت ساختارهای نامرئی دانشگاه است.