رابطه ارزش‌های فرهنگی با نشاط ذهنی: نقش واسطه‌ای خودکارآمدی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌گری خودکارآمدی در رابطۀ بین ارزش‌های فرهنگی (فردگرایی، جمع‌گرایی) و نشاط ذهنی در گروهی از دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شیراز بود. مشارکت‌کنندگان 448 نفر از دانشجویان بودند که  به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و مقیاس نشاط ذهنی ریان و فردریک، پرسش‌نامه خودکارآمدی موریس  و نسخه کوتاه مقیاس فردگرایی و جمع‌گرایی افقی و عمودی سیواداس و همکاران را تکمیل کردند. روایی و پایایی پرسش‌نامه‌های پژوهش نیز با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی و ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی و تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده‌های توصیفی و ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش از نرم‌افزار spss و برای آزمون فرضیه‌ها و مدل پژوهش از نرم‌افزار amos استفاده شد. یافته‌ها نشان دادند که مدل پژوهش با داده‌های جمع‌آوری شده برازش مطلوبی دارد. همچنین یافته‌ها نشان دادند که اثر مستقیم ارزش‌های جمع‌گرایی و فردگرایی بر نشاط ذهنی مثبت و معنی‌دار است. اثر مستقیم ارزش‌های فردگرایی بر خودکارآمدی نیز مثبت و معنی‌دار بود. همچنین فردگرایی با واسطه‌گری خودکارآمدی توانست نشاط ذهنی را پیش‌بینی کند، اما اثر واسطه‌ای خودکارآمدی در رابطۀ بین جمع‌گرایی و نشاط ذهنی معنی‌دار نبود. به‌طور کلی یافته‌های پژوهش نقش ارزش‌های فرهنگی و  خودکارآمدی را در تبیین نشاط ذهنی نشان می‌دهند. بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که به منظور ارتقای سطح نشاط ذهنی دانشجویان باید به ارزش‌های فرهنگی و نیز افزایش خودکارآمدی آنها توجه شود.