نقش واسطه‌ای عدم‌ درگیری اخلاقی در رابطۀ بین هویت اخلاقی و رفتار غیرمولد تحصیلی

یکی از چالش‌های مهم موسسه‌ها و مراکز آموزشی درگیر شدن افراد در رفتارهای غیرمولد تحصیلی است. در پژوهش حاضر نقش واسطه‌ای عدم‌درگیری اخلاقی در رابطۀ بین هویت اخلاقی (درونی‌سازی و نمادسازی) و رفتار غیرمولد تحصیلی بررسی شد. این پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانشجویان دانشکده‌های فنی و حرفه‌ای شهر شیراز بود. شرکت‌کنندگان پژوهش شامل 220 دانشجو (110 دختر، 110 پسر) بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش، مقیاس‌های عدم‌درگیری اخلاقی، رفتار غیرمولد تحصیلی، و اهمیت هویت اخلاقی برای خود به‌کارگرفته شد. نتایج مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار amos نشان داد که مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار است. مطابق با یافته‌های پژوهش، هویت اخلاقی اثر مستقیم بر رفتارهای غیرمولد تحصیلی نداشت. درونی‌سازی هویت اخلاقی اثر منفی بر عدم‌درگیری اخلاقی نشان داد. نمادسازی نتوانست به نحو معنی‌داری عدم‌درگیری اخلاقی را پیش‌بینی کند. همچنین، یافته‌ها بیانگر اثر مثبت عدم‌درگیری اخلاقی بر رفتارهای غیرمولد تحصیلی بود. نتایج آزمون بوت‌استراپ نشان داد که درونی‌‌سازی هویت اخلاقی از طریق کاهش عدم‌درگیری اخلاقی منجر به کاهش رفتارهای غیرمولد تحصیلی در دانشجویان می‌شود. در کل، نتایج این پژوهش شواهدی را برای نقش واسطه‌ای عدم‌درگیری اخلاقی در رابطه بین درونی‌سازی هویت اخلاقی و رفتارهای غیرمولد تحصیلی دانشجویان فراهم آورد.