مقایسه اثربخشی آموزش به روش الگوی پیش‌سازمان‌دهنده، سکوسازی و سنتی بر میزان تاب‏ آوری تحصیلی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش به روش الگوی پیش‌ سازمان دهنده، سکوسازی و سنتی بر میزان تاب آوری تحصیلی دانش‌ آموزان دختر سال دوم متوسطه در درس زبان انگلیسی شهر خرم آباد بود. در یک طرح نیمه‌‏تجربی 60 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه‌ ای چند مرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. گروه های آزمایش به طور مجزا 12 جلسه با روش‌ های الگوی پیش‏‌سازمان‌ دهنده و سکوسازی آموزش دیدند و گروه کنترل با روش سنتی آموزش دید. همۀ گروه ها به پرسش‌ نامۀ تاب آوری تحصیلی ساموئلز (2004) در مرحلۀ پیش‌ آزمون، پس‌ آزمون و پیگیری دو‏ماهه، پاسخ دادند. داد‌ه ها با روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد در مرحلۀ پس‌ آزمون رو‌‌ش‌ های الگوی پیش سازمان دهنده و سکوسازی باعث افزایش میزان تاب آ‌‌وری تحصیلی شده است، اما در مرحلۀ پیگیری بین روش های الگوی پیش سازمان‌ دهنده و سکوسازی در افزایش تاب آوری تحصیلی تفاوت معناداری وجود نداشت. بنابراین، گرچه تاثیرگذاری هر دو روش در مرحلۀ پس آزمون معنادار بوده است، اما در بلند‏مدت میان این دو روش تفاوت معناداری وجود نداشت. بنابراین روش های تدریس سکوسازی و الگوی پیش‏‌سازمان‌ دهنده در کوتاه‌ مدت بر افزایش تاب آوری تحصیلی موثر هستند.