بررسی رابطه ی سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی، فناوری‌های نوین، دل بستگی و جنسیت با گرایش به تخریب گری(مورد مطالعه: دانش‌آموزان دبیرستانی استان کرمان)

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ی سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی، فناوری‌های نوین، دل بستگی و جنسیت با گرایش به تخریب گری در دانش‌آموزان دبیرستانی می باشد. جامعه ی پژوهش شامل تمامی دانش‌آموزان دوره ی متوسطه استان کرمان بود. با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای تعداد 806 نفر از دانش‌آموزان کرمانی (404 نفر) و جیرفتی (402 نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. با استفاده از ابزارهای محقق‌ساخته ی گرایش به تخریب گری، سرمایه‌ی فرهنگی، استفاده از فناوری‌های نوین و پرسش نامه ی استاندارد سبک‌دل بستگی والدین و هم سالان، داده‌ها گردآوری شد. تحلیل داده‌ها نشان داد که صرفاً دو متغیر استفاده از فناوری‌های نوین ارتباطی به صورت مثبت و دل بستگی به والدین به صورت منفی، مستقیماً بر گرایش دانش‌آموزان اثر می‌گذارد. هم چنین، تمام متغیرهای برون زاد (سرمایه‌ی فرهنگی، فناوری‌های نوین، دل بستگی و جنسیت) با واسطه ی تاثیر بر سرمایه‌ی اجتماعی می‌توانند بر گرایش به تخریب گری تاثیر بگذارند. دیگر نتایج نیز بیان گر اثر تعدیل گر زیست‏بوم اجتماعی و تفاوت بین مدل‌های برآمده از دو شهر کرمان و جیرفت بود. در ادامه با توجه به مبانی نظری و تحقیقات پیشین، یافته‌ها به بحث گذاشته می شوند.