واکاوی و بازپژوهی نقادانۀ روایات جعلی مِطلاقیت امام حسن (ع)

جَعْل حدیث یکی از آسیب های است که جامعۀ اسلامی از دوران پیامبر(ص)بدان دچار شد و ازجمله اهداف آن، ترور شخصیت پیشوایان دینی و سیاسی بوده است. امام حسن(ع) از کسانی است که تیر مسموم جعل حدیث، سیرۀ انسان ساز و الگوآفرین ایشان را وارونه جلوه داده است. در منابع فریقین با طرق مختلف از امام صادق(ع) نقل شده که ایشان پیوسته زن ستانده و طلاق می داده است. در برخی منابع نیزـ بدون یادکرد سندـ تعداد همسران ایشان تا سیصد تن شمارش شده است. شواهد حکایت از آن دارند که خاستگاه جعل این احادیث منصور عباسی است، زیرا تاریخ شهادت می دهد او نخستین کسی است که این اتهام راـ پس از سرکوب قیام سادات حسنی ـ به امام حسن(ع) نسبت داد. بررسی های رجالی و درایه ای اسناد روایات نیز نشان می دهد که برخی از این روایات اساساً فاقد سند بود و ارزش روایی ندارد، باقی روایات نیز به دو تن در شیعه به نام های عبدالله سنان و یحیی بن ابی العلاء الرازی و یک نفر در اهل سنت به نام حاتم بن اسماعیل منتهی می شود. تحقیقات نشان می دهد که احتمال جعل حدیث و وارد ساختن روایات یادشده به وسیلۀ حکومت در کتب حدیثی دو راوی شیعه وجود دارد، و در مورد راوی اهل سنت نیز به دلیل نقل مرسل از امام صادق(ع) احتمالی مشابه می رود. روایات از نظر محتوا نیز در تعارض جدی با ادلۀ نقلی و عقلی است