ارزیابی روایات یونس بن ظبیان در کافی براساس بازیابی منابع

حضور افراد بسیار ضعیف از نگاه رجالیان، در اسناد روایات کتاب‌های معتبری همچون کافی این سوال را ایجاد می‌کند که چگونه و بر چه اساسی روایات این افراد به این کتب راه یافته است؟ یکی از این افراد یونس بن ظبیان است که طبق سخن رجالیان فردی دروغگو و غالی است و مورد لعن امام رضاr قرار گرفته است. فرضیۀ اولیۀ ما برای وجود روایات چنین افرادی، تفاوت معیارهای متقدمان در پذیرش اخبار است. یکی از معیارهای اصلی در نزد ایشان، پذیرش خبر براساس اعتبار کتب حدیثی است؛ هرچند راوی آن مورد جرح واقع شده باشد. برای سنجش این معیار نزد کلینی، به بازیابی منابع روایات یونس در کافی پرداختیم. کلینی برای 20 روایت یونس از 14 منبع بهره برده است. از این میان، 6 منبع دارای شهرت در بین اصحاب امامیه هستند؛ اما 8 منبع دیگر چنین شهرتی ندارند و احتمالاً براساس معیارهای دیگری همچون نقل کتاب توسط افراد سختگیر در پذیرش حدیث، وجود روایت در کتب معتبر دیگر و ... مورد قبول کلینی واقع شده‌اند.

evaluation of the traditions of yūnus ibn ẓibyān ẓibyān in al-kāfī based on source retrieving’s method

introduction the presence of traditions attributed to individuals considered highly unreliable by rijalists in shi'a hadith collections, particularly in canonicalworks like al-kāfī kāfī, raises the question of how such traditions found their way into these compilations. one such figure is yūnus ibn ẓibyān. despite being a companion of imam sadiq (as), rijalists have labeled yūnus as a liar, a demented (mukhtalit), an exaggerator, and a fabricator of hadiths. he waseven cursed by imam riḍa (as) and, in short, is deemed unreliable by rijalists. our hypothesis regarding the inclusion of yūnus ibn ẓibyān'straditions in al-kāfī is that kulayni relied on reputable shi'a sources when transmitting these traditions. based on this hypothesis, this article aims to identify how these traditions made their own way into al-kāfī by retrievingthe written sources of yūnus's traditions.