نقد و بررسی رایج‌ترین واژگان مستعمل برای روایات موضوعه

ورود غیر صحیح روایات به دامنۀ احادیث موضوعه از جمله آفت‌هایی است که یکی از مهم‌ترین منابع دینی مسلمانان را مورد آسیب قرار داده و اعتبار آن را خدشه‌دار می‌سازد. از مسائلی که سبب می‌شود تا فراوانی روایات موضوعه به شکلی غیرواقعی، وسیع و پردامنه انگاشته گردد، عدم آگاهی و شناخت واژگان مستعمل در روایات جعلی، و میزان انطباق و قرابت آن با بحث وضع است. بررسی لغوی و معنایی تعاریف ارائه‌شده توسط بزرگان شیعه و اهل سنت چون شهید ثانی، میرداماد، ابوریه و... در تبیین روایات جعلی، موید این نکته است که بسیاری از روایاتی که در دایرۀ جعل قرار گرفته اند، از تعاریف ارائه‌شده خارج بوده و دلالت بر ضعف حدیث دارند و نه جعل و وضع. در کتب روایی و نیز کتب موضوعه می‌توان نمونه‌های متعددی از روایات را یافت که تنها بر ضعف حدیث دلالت داشته ولی نگارندۀ کتاب، تصریح به جعل حدیث نموده و عامدانه و یا ناآگاهانه، بر شمار روایات جعلی افزوده است. با توجه به وسعت مسئله در برخی کتب موضوعه، در این مقاله تنها به بررسی رایج‌ترین کاربردهای ناصحیح واژگان برای این دسته از روایات خواهیم پرداخت. بدین منظور مهم‌ترین واژگانی که در حوزۀ ضعف حدیث مطرح می‌شود، در کتب مختلف روایی مورد بررسی قرار گرفت و مصادیقی از ادعای پژوهش ارائه شد. نتیجۀ این مقاله که به روش توصیفی‌تحلیلی صورت گرفته، چنین است که استفادۀ بجا و صحیح واژگان، دایرۀ جعل را محدودتر نموده و  بسیاری از روایات را از عنوان وضع خارج می‌کند.

Critique and Survey of the Most Common Used Words in Fabricated Traditions

The incorrect entry of narratives into the domain of fake narrations is one of the pests that harms one of the most important religious sources of Muslims and damages its credibility. One of the issues that cause the frequency of fake narrations be considered unrealistic, vast and farreaching is the lack of awareness and knowledge of the words used in fake narrations, and the degree of its adaptation and closeness to the subject of “forge”. The lexical and semantic study of the definitions provided by the Shiite and Sunni scholars such as Shahid Thani, Mirdamad, Abu ayyea, etc. indicate the weakness of the hadith and not forgery. Numerous examples of narrations can be found in fake narration books as well as fake books, which only indicate the weakness of the hadith, but the author of the book has specified the falsification of the hadith and has increased the number of fake narrations intentionally or unknowingly. According to the breadth of this issue in some fake narration books, in this article, it will be only examined the most common incorrect uses of words for this category of narrations. For this purpose, the most important words in the field of hadith weakness have been examined in various narration books and examples of research claims have been presented. This article is provided in a descriptiveanalytical method. At the end, it is presented that the correct use of words, limits  the range of fake narrations and removes many narrations from the this area.