اعتبار‌سنجی حدیث «مُوتُوا قَبْلَ انْ تَمُوتُوا»

انتساب هر حدیثی به پیامبر2 مستلزم وجود سند برای آن حدیث است. در صورتی که هیچ سندی در متون روایی، برای آن حدیث یافت نشود، انتساب آن به پیامبر2 صحیح نیست. در علم الحدیث، روایاتی را که در هیچ‌یک از منابع کهن روایی فریقین یافت نشود، با عبارت «لا اصل له» یعنی روایات بی‌اساس یاد می‌کنند. عرفا و فلاسفه بدون توجه به این قاعدۀ مهم، انبوهی از روایات بی‌اساس را به پیامبر2 نسبت داده اند که پالایش این احادیث نیاز به تلاشی گسترده دارد. از جمله این احادیث بی‌اساس، عبارت «مُوتُوا قَبْلَ انْ تَمُوتُوا» است که به‌عنوان حدیث نبوی توسط عرفا و فلاسفه در منابع متعدد عرفانی و فلسفی استفاده شده است. این عبارت در هیچ‌یک از منابع معتبر روایی شیعی و اهل سنّت نیامده است که عدم توجه محدّثان به این عبارت، حدیث بودن آن را خدشه‌دار می‌سازد.

Authenticity of the Hadith mūtū qabl an tamūtū

Attributing any hadith to the Prophet (pbuh) requires the existence of Sanad for that hadith. If no Sanad is found in the tradition for that hadith, its attribution to the Prophet is not correct. In the science of hadith, traditions that are not found in any of the ancient sources and traditional collections of the two sects are referred to as &lā aṣl lah& which means baseless traditions. Mystics and philosophers, regardless of this important rule, have attributed a multitude of baseless traditions to the Prophet, that refining these hadiths requires a great deal of effort. One of these baseless traditions is the phrase &mūtū qabl an tamūtū& which has been used as a prophetic hadith by mystics and philosophers in various mystical and philosophical sources. This phrase has not been mentioned in any of the authentic sources of Shiite and Sunni tradition, and the lack of attention of the traditionists to this phrase makes it as a defective hadith.