|
|
|
|
زبان شوخی در کلام معصومان (ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ستودیان عاطفه ,طباطبایی کاظم ,ربیع نتاج علی‌اکبر ,تقی‌زاده طبری مهدی
|
|
منبع
|
حديث پژوهي - 1399 - دوره : 12 - شماره : 23 - صفحه:191 -212
|
|
چکیده
|
با توجه به جایگاه مهم شوخی در تعاملات انسانی و نمود آن، شادی، که نیاز ضروری روح آدمی است، واکاوی نحوۀ برخورد پیامبر اکرم2 و ائمه (ع) در این باره به‌عنوان اسوه، بسیار حائز اهمیت است. در بررسی‌های اولیه، دو دسته روایت سلبی و ایجابی در این موضوع رخ می‌نماید. در این مقاله در درجۀ اول، چیستی شوخی، سپس جمع‌بندی روایات در این زمینه، شکل‌های وقوع شوخی در کلام معصومانk و اهدافی که آن بزرگواران از شوخی داشتند، مطرح شده است. در این نوشتار بر آنیم تا با جمع‌آوری داده‌ها به روش کتابخانه‌ای و تحلیل ادبی آن داده‌ها، تبیین شایسته‌ای برای این موضوعات ارائه دهیم.
|
|
کلیدواژه
|
شوخی، زبان شوخی، زبان حدیث، دعابه.
|
|
آدرس
|
دانشگاه مازندران, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه مازندران, ایران, دانشگاه مازندران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mt.tabari@umz.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|