بررسی پوشش گیاهی منطقه قلایی کشکان در استان لرستان

جمع‌آوری نمونه‌های گیاهی و تداوم این جمع‌آوری‌ها، شناخت بیشتر بوم‌سامانه‌ها، افزایش آگاهی درباره تنوع زیستی را سبب می‌شود و معیاری برای بررسی میزان فرسایش ژنتیکی با گذشت زمان است. منطقه قلایی کشکان به مساحت حدود 30000 کیلومتر مربع، در کوه‌های زاگرس میانی قرار گرفته است. برای بررسی فلوریستیک پوشش گیاهی منطقه قلایی کشکان، در سال‌های 1380 تا 1392، گیاهان منطقه با روش‌های مرسوم فلوریستیک، جمع‌آوری و با منابع موجود، در سطح تیره، جنس و گونه شناسایی شدند. در‌ مجموع، 551 گونه شناسایی شدند که متعلق به 73 تیره و 355 جنس هستند. بررسی پراکنش جغرافیایی گونه‌ها نشان می‌دهد که بیشترین درصد گونه‌ها متعلق به عناصر ناحیه ایرانی تورانی است. وجود رودخانه دائمی کشکان سبب شده است که در قسمت شمالی منطقه و معمولاً در امتداد رودخانه، نواری از گیاهان ماندابی حضور داشته باشند. گونه‌های دارمازو (quercus infectoria) و ارغوان (cercis siliquastrum) هر‌دو از عناصر کوهپایه‌ای هستند که در قسمت‌های شمالی حضور دارند. در قسمت‌های جنوبی منطقه، در هر طبقه ارتفاعی، گونه‌های ویژه‌ای رویش دارند که بر این اساس به دو تیپ کوهپایه‌ای و کوه‌سری تقسیم‌بندی می‌شوند. در تیپ کوه‌سری عمدتاً گراس‌های کوه‌سری، گیاهان پیازی مانند  allium jesdianum، گونه‌هایی مانند ریواس (rheum ribes)، آوندول (smyrnium cordifolium)، همچنین شکل‌های بوته‌ای خاردار و بالشتک‌ مانند همچون جنس‌های astragalus، acantholimon، onobrychis و acanthophyllum حضور دارند. در تیپ کوهپایه‌ای، جنگل‌های بلوط، جوامع تشکیل می‌دهند. بیشترین تخریب‌های انسان در محدوده کوهپایه‌ای است. به‌علت فرسایش ژنتیکی منطقه، سه سطح تنوع زیستی شناخته‌شده شامل بوم‌سامانه‌ها، گونه‌ها و جمعیت‌ها در معرض تهدید جدی هستند.